1. BӘDR MÜHARIBӘSI

Həzrət Peyğəmbər (s) strateji baxımdan yaxşı şəkildə təchiz olunduqdan sonra, əvvəlcə Mədinənin ətrafındakı qəbilələrlə, onların Mədinəyə həmlə etmələrinin qarşısını almaq məqsədi ilə, bir sülh müqaviləsi bağladı.

Həzrət Fatimə (s) artıq hər bir şeyi əldən verdiyini və Әli (ə) üçün bir iş görə bilmədiyini dərk etmişdi.

O, var qüvvəsi ilə çalışırdı ki, xilafət binasının təməli çürümüş ağacların vasitəsilə qoyulmasın, amma ümidini artıq öz son cəhdlərindən də kəsmişdi.

Qütb ravəndi rəvayət edir ki, Həzrəti zeynul abdin (ə) (Aşura günü haqda və İmam Hüseyn (ə) ın son anlarında) buyurdu: Atam– Allahın salam və salavatı ona olsun- Şəhadətə çatdığı gündə məni sinəsinə yapışdırdı, bir haldakı, qan müebarək bədənindən qaynıyırdı və buyurdu:

 Adı: Məhəmməd.

Ləqəbi: Әmin.

Künyəsi: Әbül-qasim.

Qur’anla birgə, Qur’ana tay olmaq həzrət Peyğəmbər (s) Əhli-beytinin özünəməxsus məqamıdır və başqaları bu məqama çatmağa qadir deyillər. Bu Əhli-beytin ən böyük fəziləti, kamilliyin quş qona bilməyəcək zirvəsidir. Fatimə (s) həmin pak Əhli-beytdəndir. Fatimə (s) Peyğəmbər yadigarı, əmanətidir. Onu qorumaq gərəkdir

Həzrəti-Zəhra(s.ə)-nın təvəllüdü.

Xanım Fatimeyi-Zəhra(s.ə) besətin beşinci ili, cəmadius-sani ayının iyirmisində, Peyğəmbər(s) qırx beş yaşında ikən Məkkədə dünyaya göz açmışdır. İmam Sadiq(ə.s) və İmam Baqir(ə.s)-dən müasir dövrümüzədək gəlib çatmış hədislərə əsasən, həzrəti-Zəhra(s.ə)-nın anası xanım Xədicə(s) olmuşdur.