4:32 PM Sirlər dəryasından damlalar | |
Həyatı
başa vurduqda bu vaxta qədər başa düşülməsi lazım olmayan şeyləri dərk
etdiyimizi anlayırıq.
Hər gün milyonlarla insanın və məməli heyvanın
içdiyi südün miqdarını hesablaya bilsək, görəsən nə qədər olar? Bu dünyaya
bunları ruzi olaraqöz yaratdıqlarına bəxş edən Allah Cənnət əhlinə baldan
şirin, süddən ağ çayları da əsirgəməz.
Şəkərlə
alma arasındakı fərqi müqayisı etdikdən
sonra şəkər fabrikindəki səs-küyün nə
qədər yorucu, alma ağacındakı sükutun nə qədər sakitləşdirici olduğunun fərqinə
varırıq. Özündə azacıq fəzilət görən bəzi insanlar öyünməklə necə də həmin
gurultulu fabriklərə bənzəyirlər.
Əgər
şərt olaraq tərəzinin bir gözünə dəvə olub yük daşımaq, o biri gözünə insan
olub ibadət etmək qoyulsa və seçim bizim
öz ixtiyarımıza verilsəydi, hansı birini seçərdik görəsən? Əlbəttə ki, insan
olmağı! Maraqlıdır, onda bəs nə üçün yaşadığımız dünyada dəvə kimi yük
daşayırıq, amma insan kimi Allaha ibadət etmirik?
İnsan
Allahın yaratdığı ağacdan taxta, taxtadan isə müxtəlif cansız əşyalar düzədə
bildiyi halda, hər şeyə qadir olan Allah ağacdan yarpaq, xoşətirli meyvələr
yarada bilir.Demək iş ağacda deyil, ustaddadır. Həmin ağac torpaqdan insanı,
insan isə torpaqdan cansız heykəllər yarada bildi.
İnsan
bir heykələ baxanda dərhal onu düzəldən heykəltaraşı xatırlayır. Amma nədənsə,
aynada özünə baxanda yalnız özü haqda düşünür, onu yoxdan yaradan Allahı
xatırlamır. Həyat
elə tez gəlib keçir ki, sanki bizimlə olmaq ona maraqlı deyil. | |
|
Total comments: 0 | |