Şİe MEZHEBİNE OLUNAN HÜCUMLAR

Bir-birlerinden xebersiz olan müselmanlar hiyleger düşmenin, teessübkeş alimlerin iftiralarına uymuş, öz müselman qardaşlarına müşrik, azğın gözü ile baxmışlar

Çox teessüfler olsun ki, bele münasibetlere tekce avam insanlar arasında deyil, böyük alimlerin ve tehqiqatçıların kitablarında da rast gelmek olur
Biz burada yalnız bir neçe meşhur alimin kitablarına nezer salır, onların şie mezhebi baresinde söyledikleri cümlelerle tanış oluruq:
‒Şehabuddin ebu Ömer Ehmed ibni Mehemmed ibni ebdi-rebbih Qurtebi Maliki (H.Q. 4-cü esr) «Eqdul-ferid» adlı kitabının birinci cildinde şieleri İslam ümmetinin yehudileri adlandıraraq yazır:
«Şieler yehudiler kimi telaqdan sonra idde saxlamağı lazım bilmirler.»(Telaq – boşanma ve boşama, idde ise boşanmış ve ya eri ölmüş qadının yeniden aile qurmasına qadağa qoyulan müddetdir.)
«Şieler yehudiler kimi Allahın vehy meleyi Cebraili özlerine düşmen hesab edirler. Onların eetiqadına göre Cebrail Qurani-Kerimi hezret Eliye nazil etmeli idi, lakin xeyanet ederek onu hezret Mehemmede(s) nazil etdi».
‒ebu Mehemmed Eli ibni Ehmed ibni Seid ibni Hezem Endelosi (H.Q. 5-ci esr) «El-feslu fil-mileli ven-nihel» kitabında şieleri yehudi menşeli kafir adlandıraraq onları yalançı bir firqe sayır. Müellif hemin kitabın dördüncü cildinde yazır:
«Şieler doqquz qadınla evlenmeyi halal hesab edirler»

‒Ehmed ibni Ebdül-Helim Hebeli (H.Q. 8-ci esr) «Minhacus-sünne» kitabında Peyğember Ehli-beyti baresinde neql olunmuş bütün hedisleri tekzib etmiş, şie mezhebine saysız-hesabsız böhtanlar atmışdır. İbni Teymiyye leqebi ile meşhurlaşan bu alim hemin kitabın 1-ci cildinde yazır:
«Qibleye üz tutan firqeler arasında şieler kimi yalançı bir tayfa yoxdur».

O, qeyd olunan kitabda yazır: «Şieler mescidlere eetinasızdırlar. Onlar mescidlerde cüme ve camaat namazı qılmazlar; bezi hallarda namaz qılsalar da tek halda qılarlar»

«Şieler evlerinde saxladığı itlere xelifelerin adlarını qoyur, onları le'netleyirler».

Hemin kitabın 2-ci cildinde şie mezhebi ardıcıllarının 12-ci imam Sahibez-Zamanın yolunu gözleyerek hetta namaz bele qılmadıqları iddia olunur.

‒İmam Fexri Razi özünün «Mefatihul-ğeyb» tefsirinde şie alimlerinin fikirlerini beyan ederken, şieleri tekrar-tekrar rafizi (dinden çıxmış) adlandırmış, her defe «Allah onlara lenet etsin» deye, söylemişdir. Bu alim ve tefsirçinin fikirleri ile tanış olmaq üçün qeyd olunan kitabda «Maide» suresinin 3-cü ayesinin tefsirine nezer salmaq kifayet eder.

İslam alimlerinin dini araşdırmalarında bele qeyri-obyektivliye yol verdiklerini görende en azı teessüf hissi keçirmeli olursan. Mehz bu alimlerin qerezli mövqeleri, cahilane teessübleri minlerle insanın qanının tökülmesi ile neticelenmişdir. Bir çox dünya şöhretli şie alimleri bele qerez ve teessüblerin qurbanı olmuşlar. Öz zamanında fövqeleade şexsiyyet, evezsiz feqih ve mütefekkir Mehemmed ibni Cemaleddin Mekki Amilinin (H.Q. 8-ci esr) facieli qetli belke de bu kimi hadiselerle zengin olan tarix yaddaşımızın kiçik bir xatiresidir. Şehidi-evvel leqebile meşhurlaşan bu dahi şexsiyyet bütün mezheblerin nümayendelerine öz mezheblerinden ders verirdi. Onun zindanda olarken heç bir menbeden istifade etmeden yeddi gün erzinde yazdığı «el-lümuetud-Demeşqiyye» kitabı bu günedek bütün dini hövzerde iki-üç illik tedris proqramıdır.

Bele bir alim mehz şie olduğu üçün Demeşq qazileri Bürhanuddin Maliki ve İbad ibni el-cemae Şafeinin hökmü ile eedam olundu. Daha sonra dar ağacında daş-qalaq etdiler, yandırıb külünü sehraya sepdiler. Vehhabilerin son iki yüz il erzinde şielere qarşı töretdikleri cinayetler İslam dünyası üçün xecaletden başqa bir şey deyildir. Özlerini Peyğember sünnesinin yegane ardıcılları hesab eden bu teriqet ardıcılları çox teessüf ki, öz tarixine nezer salmağı unudur, bir milyarddan artıq İslam ümmetine kafir, müşrik adı verirler. Cehalet bataqlığında qerq olan bu nadanlar hetta, bu teriqetin yaranmasında müstesna rol oynamış İngiltere mexfi idarelerinin eetiraflarını bele eşitmek iqtidarında deyiller. Hörmetli oxucular, Böyük Britaniya keşfiyyatçısı Mister Hemferin Vehhabi teriqetinin yaranması ile bağlı yazdığı xatireleri eks etdiren «İngilis casusunun eetirafları» kitabını gözden keçirmek söylediklerimizin heqiqet olduğunu tesdiq eder.

İraqın müselman ehalisinin başına tesevvürolunmaz müsibetler getirildi. Müqeddes Kerbela şeherinde on minlerle müselmanın facieli şekilde öldürülmesi, şeherin talan olunması kaş İslam tarixinin sehifelerine yazılmayaydı. Çox teessüfler olsun ki, ay tariximizin qan yaddaşına artırılan bu sehifeler hele de tükenmek bilmir. Efqanıstanın Mezari-şerif şeherinde yaşayan şielerin bir neçe il bundan qabaq vehhabi Taliban terefinden kütlevi şekilde qırılması, kişilerin öldürülüb, qadınların esir götürülmesi de tariximize qanlı herflerle hekk olundu. Belke de teessüf etmek yox, qan ağlamaq lazımdır ki, beşeriyyetin menfur düşmenleri olan yehudi teşkilatları iti xencerlerini müselmanların Eli ile İslamın qelbine sancdılar..

Allahın düşmenlerine, kafir ve müşriklere qarşı icaze verilmeyen reftarları özümüze qarşı çox rahatcasına tetbiq etdik. Allaha iman getirib müqeddes Qurana itaet eden müselman şie qardaşlar bidetçi, müşrik, kafir qisminde teqdim olundular. Evvelde qeyd etdiyimiz kimi, bu kitabda şie mezhebine qarşı tuşlanan böhtan ve iftiraları açıqlayacaq, onlara elmi şekilde cavab vermeye çalışacağıq. Yeqin ki, Allah-taalanın evezsiz neemeti olan ağıl sahibleri mentiqi netice çıxarmaqda çetinlik çekmezler.