ƏHLİ BEYT QAYNAQLARINDA

HZ. HÜSEYNə AĞLAMAQ


1- Hz. Rəsulu Əkrəm (s. a. a):
"Hər kim mənim kimi yaşamaq, mənim kimi ölmək və Allahın mənə vəd etdiyi Adn cənnətinə girmək istəyirsə, məndən sonra Əli ibni Əbu Talibə (ə.s) və onun soyundan olan qəyyumlara uyğun gəlsin, onları özünə imam və vəli əldə etsin. Onlar mənim torpağımdan (və nurumdan) yaradılmış mənim xanədanımlar.

Ümmətimdən onlara düşmən olanları, fəzilət və üstünlüklərini inkar edənləri, qohumluq asılılığı onlar haqqında güdməyib, onların ziyarətindən üz çevirənləri, Allaha şikayət edərəm. And olsun Allaha ki oğulum Hüseyn, məndən sonra öldürüləcək; Allah mənim şəfaətimi onun qatillərinə nəsib etməsin."

2- İbni Abbas (r.ə), Hz. Rəsulullahın (s. a. a) belə buyurduğunu rəvayət edir:
"Hüseyn bəndəndir və mənim oğulum, qardaşından (Həsəndən) sonra xalqın ən üstünüdür. Hüseyn müsəlmanların imamı, möminlərin mövlası, Allahın xəlifəsi, imdad çağıranların köməkçisi, sığınanların sığınacağı və Allahın bütün xalqına hüccetidir.

O, cənnət əhli gənclərin əfəndisi və ümmətin qurtuluş qapısıdır. Onun əmri mənim əmrim, ona itaət mənə itaətdir. Hər kim ona xəbərdar etsə bəndəndir və hər kim ona müxalif çıxsa məndən deyil.

Mən onun yanıma və hərəmimə sığındığını, oradan da kədər və bəla, ölüm və pis yeri olan ölüm yerinə doğru köçdüyünü görər kimiyəm.

Ona müsəlmanlardan ancaq az bir qrupu köməkdə tapılacaq ki onlar, qiyamət günü mənim ümmətimin şəhidlərinin əfəndiləridirlər. Mizraqla atından salın-toyu və qoyun kəsilər kimi başının kəsildiyini görər kimiyəm."

İbni Abbas davamında deyir ki:
"Daha sonra Rəsulullah (s. a. a) ağladı, onun ağlamasıyla yanında olan səhabələri də ağlamaya başladı, belə ki səsləri yüksəldi. Sonra Rəsulu Əkrəm (s. a. a) dua edərək belə buyurdu:

"Allahım, Əhli Beytimin məndən sonra başlarına gələnləri və qarşılaşacaqları müsibətləri sənə şikayət edirəm."

3- Hz. Rəsulu Əkrəm (s. a. a):
"Şübhəsiz Hüseynin qətlindən ötəri, möminlərin ürəyində əsla soyumayacaq bir istilik vardır."

4- Hz. Rəsulu Əkrəm (s. a. a):
"Ümmətimdən mənim dinimə mənsub olduqlarını sananlar olacaq ki, mənim övladımın fəzilətlilərini, soyamın təmiz və yaxşılarını öldürəcək, dinimi və sünnəmi dəyişdirəcək, keçmişdəki yəhudilərin Yəhya və Zekeriyanı öldürdüyü kimi, onlar da balalarım olan Həsən və Hüseyni öldürəcəklər. Bilin ki Allah, yəhudiləri lənətlədiyi kimi, onlara da lənətini yağdıracaq. Qiyamət günündən əvvəl onların (yolunu izləyən) nəsillərinə isə, Məzlum Hüseynin soyundan, hidayət üzrə olan Mehdini müsəllət edərək dostlarının qılıncıyla onları cəhənnəm atəşinə atıb yanacaqdır.

Allahın lənəti, Hüseynin qatillərinə, qatillərini sevənlərə, onlara köməkdə ol/tapılanlara və takiyye olmadan onlara lənətləməkdən çəkinənlərə olsun. Allahın salat və rəhməti isə, şəfqət və mərhəmətlə Hüseynə ağlayanlara, düşmənlərinə lənətləyən, kin saxlayan, ürəyini onlara qarşı qəzəb və hirslə dolduranlara olsun. Bilin ki, Hüseynin qətlinə razı olanlar, qatillərinin (Hüseyni öldürdükləri  günahda) ortağıdırlar. Hüseynin qatilləri, köməkçiləri, dostları, onların yoluna uyğun gələn təqibçiləri Allahın dinindən uzaqdırlar..."  

5- İmam Cəfər Sadiq (ə.s):
"Allaha həmd olsun ki insanlar içində, bizə yönələn, bizi mədh edən və bizim üçün mersiye oxuyan kəsləri var etmişdir."

6- İmam Əli (ə.s):

"Allahı Təala, yer üzünə nəzər buyurdu (baxdı) bizi seçdi və bizim üçün də şiələrimizi seçdi. Şiələrimiz bizə kömək edər, sevincimizlə sevinər və hüznümüzlə də kədərlənərlər, mallarını və canlarını bizim yolumuzda fəda edərlər. İşdə onlar bizdəndir və bizə dönərlər."

7- Mesme Qurdun belə rəvayət etmişdir:
"İmam Cəfər Sadiq (ə.s) mənə "Ey Qurdun, görəsən Hz. Hüseynin (ə.s) başına gələn müsibətləri xatırlayırsanmı?" dedi. Mən də "Xatırlayıram." dedim. İmam "O zaman kədər  eşidib ağlayırsanmı?" dediyində "Bəli vallah ağlayıram, bu halımdan ailəm belə xəbərdar olur. Ağlama üzündən yemək belə yeyə bilmirəm; belə ki bu vəziyyətim yüzümdən aydın olur." dedim. İmam Sadiq (ə.s) isə belə buyurdu:

"Allah sənin göz yaşlarını əsirgəsin. Bil ki, sən bizim sevincimizlə sevinən, hüznümüzlə kədərlənən, bizim sevinc və kədərdə qorxu və etibarımızı paylaşanlardansan. Sən ölüm zamanında atamın,

başının ucuna gəlib ölüm mələyinə sənin barəsində tövsiyə etməsinə, ölümündən əvvəl səni sevincə boğacaq müjdələr verməsinə şahid olacaqsan. Görəcəksən ki ölüm mələyi sənə qarşı, şəfqətli bir ananın uşağına olan şəfqətindən daha mərhəmətli davranacaq."

Sonra İmam Sadiq (ə.s) ağladı və mən də onunla birlikdə ağladım. Sonra İmam dedi ki:

"Ey Mesme, Əmr-ul Möminin Əlinin (ə.s) şahidliyindən bu yana, yer  və göy bizə ağlayırlar. Bizə ağlayan mələklərin sayı isə daha çoxdur. Bizə və bizlərin başına gələnlərə ağrıyaraq ağlayan hər kəsin hələ gözündən yaş çıxmadan Allah ona ağrıyar. Yanaqlarının üzərinə axan göz yaşı damlalarından bir damlası cəhənnəmə düşəcək olsa, onun atəşini söndürər, belə ki artıq istiliyi qalmaz.

Ürəyi bizə ağrıyan insan, ölüm zamanı bizi görməklə elə sevinər ki bu sevinci, Kövsər hovuzunda bizə qovuşana qədər ürəyində sabit qalar. Kövsər hovuzu, bizi sevənlərin gəlməsiylə sevinər və ondan içən dostumuz gözləmədiyi dadları alar..."

8- İmam Cəfər Sadiq (ə.s):
"Bizə edilən zülmə qəmli olan kimsənin hər nəfəsi təsbehdir; kədəri ibadətdir və bizim sirrimizi gizləmək, Allah yolunda cihaddır."
Sonra İmam (ə.s) belə buyurdu: "Bunu qızılla yazmaq gərək."

9- İmam Cəfər Sadiq (ə.s):
"Bizim üçün ağlayan hər göz, Kövsər hovuzuna baxmaqla nemətlənər və (sahibi) ondan sirab olar (susuzluğunu aradan qaldırar)."

10- İmam Razılıq (ə.s):
"Bizim müsibətimizi yad edən və mazlumiyetimize ağlayan kimsə, qiyamət günü bizimlə birlikdə bizim dərəcəmizdə olar. Kimin yanında müsibətimiz izah edilər və ağlar, digərlərini də ağlatsa, bütün gözlərin ağlayacağı gündə, onun gözü ağlamaz. Bizim əmrimizin (vəlayət və imametimizin) canlandırıldığı bir məclisdə oturan kimsənin ürəyi, ürəklərin öləcəyi gündə ölməz."

11- İmam Məhəmməd Mis (ə.s):
"Hər kim bizi xatırladığında və ya onun yanında xatırlandığımızda, gözlərindən ağcaqanad qanadı miqdarın tərəfindən belə olsa göz yaşı axsa, Allah ona cənnətdə bir ev bina edər və bu göz yaşını onunla cəhənnəm arasında hicab və maneə edər."

12- İmam Zeyn-ul Abidin (ə.s):
"Bir möminin gözlərindən Hz. Hüseynin (ə.s) şahidliyi üçün göz yaşı yanaqlarına doğru axsa, Allah onu uzun müddət boyunca yerləşib qalacağı cənnət
otaqlarına yerləşdirər. Düşmənlərimiz tərəfindən bizlərə edilən zülm və əziyyətlərdən ötəri yanaqlarına axacaq şəkildə ağlayan mömini Allah, cənnətdəki düzgünlük yerinə (mövqesinə) yerləşdirər. Allah, qiyamət günü bizim üçün əziyyətə dözən və bir müsibət nəticəsni yanaqlarını isladacaq şəkildə gözlərindən yaş axıdan şəxsin üzündən, əziyyətləri aradan qaldırar, onu öz qəzəb və atəşindən uzaqlaşdırar."

13- İmam Əli Razılıq (ə.s):
"Cahiliyyə dövrü ərəblərinin belə döyüşü haram bildiyi Məhərrəm ayında bizim qanlarımız axıdılıb, Hürrmetimiz tapdalandı, uşaqlarımızla qadınlarımız əsir edildi. Çadırlarımız yıxılıb yandırıldı, bütün mal varlığımız yağmalandı və Rəsulullahın (s. a. a) hörməti ONun yaxınları olan bizlər haqqında güdülmədi.

Hz. Hüseynin başına gələn hadisə (Aşura günü hadisəsi), ürəklərimizi parçalamış, yaralarımızı qanadmış, göz yaşlarımızı axıtmış, əzizimizin Kerb (kədər) və Bəla səhra/çölündə Hürrmetinin tapdalanmasına və həşrə qədər kədər və bəlanın üzərimizə çökməsinə vəsilə olmuşdur. Ağlayanlar, İmam Hüseyn (ə.s) kimisinə ağlasınlar ki ONA ağlamaq, böyük günahları yox edər."

Sonra İmam Razılıq (ə.s) belə davam etdi:

"Atam (İmam Musa Kazım)ın Məhərrəm ayı

girdiyində, artıq güldüyü görülməzdi və kədər ona qələbə edərdi. Məhərrəmin onuncu gününə qədər vəziyyəti həmişə belə idi. Onuncu gün (Aşura) olduğunda, o gün ONun müsibət və ağlama günü olardı və ‘Bu, Hüseynin (ə.s) şəhid edildiyi gündür' deyərdi." 

14- Əbu Abadlığa deyir ki:

"Hz. İmam Cəfər Sadiğin (ə.s) yanında İmam Hüseynin (ə.s) adı xatırlandığı gün, axşama qədər bir dəfə belə güldüyünə heç bir zaman rast gəlinilmədi." Və buyurardı: "Hüseyni xatırlamaq, hər möminin gözünün yaşını axıdar."

15- İmam Cəfər Sadiq (ə.s):
"İmam Hüseyni (ə.s) şəhid etdiklərində, mələklər ağlar oldular və Allahı Təalaya ifadə etdilər ki: "İlahi, Hüseyn sənin seçdiyin (imam və hüccetin)dir, Rəsulunun qızının oğuludur." Allahı Təala Həzrəti Gaimi aldi Məhəmmədin (Hz. Mehdinin) kölgəsini onların gözləri önünə sərdi və buyurdu ki: "Bunun vəsiləsi ilə onun qatillərindən intiqam alacağam." 

16- Hz. İmam Mehdi (a. f), Nahiyəs(n)i Müqəddəsə adlı Ziyarətnamədə İmam Hüseynə (ə.s) hitabederek belə buyurmuşdur:
"Səhərlər və axşamlar (hər vaxt) sənə (və müsibətinə) göz yaşı tökərəm. (Əgər göz yaşım qurusa) göz yaşı yerinə qan şəbəkələrim."

17- Allame Məclisi "Bihar-ul Envar" adlı kitabında belə nəql etmişdir:
"Hz. Rəsulu Əkrəm (s. a. a), qızı Hz. Fatiməyə (s. a) oğulu Hz. Hüseynin (ə.s) şəhid ediləcəyini məlumatın tərəfindən, Hz. Fatimə (s. a) şiddətlə  ağlar və deyər ki; "Atacığım, bu nə vaxt reallaşacaq?" Hz. Rəsulullah (s. a. a) "Mənim, sənin və Əlinin (həyatda) olmadığı bir zamanda." buyurar. Hz. Fatimənin (s. a) ağlaması şiddətlənər və deyər ki; "Yaxşı kim ONA matəm məbləğ?" Hz. Rəsulullah (s. a. a) buyurar ki:

"Ya Fatimə, ümmətimin qadınları Əhli Beytimin qadınlarına və kişiləri də Əhli Beytimin kişilərinə şəbəkələrlər. Nəsillər boyu hər il və hər əsrdə matəm məbləğlər. Qiyamət olduğunda isə sən qadınlara, mən də kişilərə şəfaət edərəm. Onlardan hər kim Hüseynin (ə.s) müsibətlərinə ağlamışsa, əlindən məbləğ və onu cənnətə apararıq."

Daha sonra Rəsulullah (s. a. a) belə buyurdu:

"Ya Fatimə, qiyamət günü bütün gözlər ağlayacaq; Hüseynin müsibətlərinə ağlayan göz xaric; o göz sevincli olar və cənnət nemətləri ilə müjdələniyər."

18- Şeyx Keşşi "Rical" adlı kitabında Zeydi Şahhamdan belə rəvayət etmişdir:
"Bir gün biz Kufəli olan bir camaatla birlikdə İmam Cəfər Sadiğin (ə.s)  dincliyindəydik. O sırada İmamın səhabələrindən olan Cəfər ibni Affan içəriyə girdi. İmam Cəfər Sadiq (ə.s), onu hörmət ilə yanına oturtdu və sonra "Ey Cəfər," dedi. O "Bəli, sənə fəda olum." deyərək cavab verdi. İmam Sadiq, "Mən sənin İmam Hüseyn (ə.s) haqqında şeir və mersiyeler oxuduğunu və bu işdə müvəffəqiyyətli olduğunu eşitdim." Cəfər "Bəli ey qurban olduğum,  eşitdiyiniz doğrudur." dedi. İmam Sadiq (ə.s): "Elə isə oxu." dedi.  

Cəfər ibni Affan oxumağa başladı; İmam Cəfər Sadiq (ə.s) və o məclisdə tapılanlar ağlamağa başladılar. İmam Cəfər Sadiq (ə.s) o qədər ağladı ki, mübarək göz yaşları yüzünə və saqqalına axdı. Daha sonra Cəfərə dönərək belə buyurdu:

"Ey Cəfər, Allaha and olsun ki, Mukarreb (Allaha ən yaxın) mələklər burada idilər; bizim kimi onlar da sənin İmam Hüseyn (ə.s) haqqında oxuduğun sözləri (ağısnı )dinlədilər və bizdən daha çox ağladılar.

Ey Cəfər, Allahı Təala, (mersiye oxuduğun üçün) cənnəti bütün nemətləri ilə başdan başa sənə fərz etdi və sənin günahlarını bağışladı."

Sonra İmam (ə.s) "Ey Cəfər," dedi "daha da artırımmı?" Cəfər, "Bəli əfəndim" dedi. İmam Sadiq (ə.s) buyurdu ki:

"Hər kim İmam Hüseyn (ə.s) haqqında şeir oxucu, ş ağlar və başqalarını da ağlatsa, Allah Təala bundan ötəri cənnəti ona haqq edər və onu bağışlayar ."

19- Davud Riggi deyir ki:
"İmam Cəfər Sadiğin (ə.s) hüzurunda idim. Su istədi, gətirildiyində, suyu içdikdən sonra gözləri yaşayardı və ağladı. Sonra mənə belə buyurdu:

"Ey Davud, Allah (c. c) Hüseynin (ə.s) qatilinə lənət etsin. Hər kim su içdiyində İmam Hüseyni xatırlayar və ONun qatilinə lənətləsə, Allahı Təala ona (mükafat olaraq) yüz min savab yazar, yüz min günahını bağışlayar, onun mövqesini yüz min dərəcə yüksəldər və o, həqiqətən Allah yolunda yüz min kölə azad etmiş kimi olar; (hər ürəyin atəş içində olduğu gündə) Allah onun ürəyini sərinliklə dolu bir halda haşreder."

20- Muaviyet-ibn-i Vaheb, İmam Cəfər Sadiğin (ə.s) namazdan sonra belə dua etdiyini nəql edir:
"Allahım, Eba Abdillah-il Hüseynin qəbirinə yönələn üzlərə (və üzlərini o qəbirə müddətinlərə) özün rahmeyle. Bizə ağrıyıb, gözlərindən yaş axıdan gözlərə ağrılı. Bizim üçün alovlanıb yanan və kədərlənən ürəkləri əsirgə. Bizim yolumuzda edilən fəryad və sızlamalara mərhəmət et ." 

21- Hz. İmam Razılıq (ə.s), Məhərrəm ayının ilk günündə yanına gələn Reyyan ibni Şebibə belə buyurdu:
"Ey Şebib oğulu, cahiliyyə ərəbləri belə Məhərrəm ayının Hürrmetini güdər və bu ayda döyüş və zülmü qadağan bilərdilər. Halbuki bu ümmət, nə bu ayın və nə də öz peyğəmbərlərinin Hürrmetini güddülər. Onlar bu ayda Peyğəmbərin (s. a. a) soyundan olan birini öldürdülər və bu ailəyə mənsub qadınları əsir götürdülər, varlıqlarını yağmaladılar. Allah, bu günahlarını bağışlamasın!.

Ey Şebib oğulu, birinə ağlayacaq olsan Əli ibni Əbi Talib oğulu Hüseynə (ə.s) ağla! Onun başını bir qoçu kəsər kimi kəsdilər və bunun yanında ailəsindən dünyada bənzərləri olmayan on səkkiz igidi də öldürdülər. Yeddi qat göy və yer r onun ölümünə ağladı. Dörd min mələk göydən ona kömək etmək üçün icazə istədilər, amma yerə enincə (ilahi təqdir gərəyi) Hz. Hüseynin şəhid edildiyini gördülər.

Bu mələklər, Hz. Mehdinin (a. f) kıyamına qədər pərişan, toz-torpaq içində qəmli bir halda Hz. Hüseynin türbəsi ətrafında tapılacaqlar. Bunlar Hz. Mehdi (a. f) kıyam edincə, onun səhabələri arasında iştirak edərlər. Bunların şüarları "Ya le sarat-il Hüseyn" (Hüseynin qanının şikayətçiləri) olacaq.

Ey Şebib oğulu, atam atasından, o da böyük atasından rəvayət etmişdir ki: "Hz. Hüseyn şəhid olduğunda, göydən qan və qırmızı torpaq yağdı."

Ey Şebib oğulu, Hz. Hüseynə (ə.s) gözünün yaşı yanaqlarına töküləcək şəkildə şəbəkələrsənsə, Allah sənin istər böyük olsun istər kiçik, istər az olsun istər çox bütün günahlarını bağışlayar .

Ey Şebib oğulu, əgər Allahın hüzuruna heç bir günahın olmadan çıxmaq istəyirsənsə, Hz. Hüseynin (ə.s) qəbirini ziyarət et.

Ey Şebib oğulu, Peyğəmbəri Əkrəmlə (s. a. a) birlikdə cənnət otaqlarına yerləşmək istəyirsənsə, Hz. Hüseynin qatillərinə lənətlə.

Ey Şebib oğulu, İmam Hüseynlə (ə.s) birlikdə şəhid olanların savabı qədər savab əldə etmək istəyirsənsə, Hz. Hüseyni (ə.s) xatırladığında "Kaş ki mən də onlarla birlikdə olsaydım da uca mövqeyə çatsaydım." da.

Ey Şebib oğulu, cənnətin uca dərəcələrində bizimlə birlikdə olmaq istəyirsənsə, bizim kədərimizlə sən də qəmli ol, sevincimizlə sən də sevin və bizim vəlayətimizə sarıl (bizi özünə vəli və imam bil). Çünki biri könülünü bir daşa belə qapdırsa, Allahı Təala onu qiyamət günü o daşla birlikdə haşreder."
22- Hz. İmam Cəfər Sadiğin (ə.s) səhabələrindən olan Abdullah ibni Fəzl belə rəvayət edir:

"İmam Cəfər Sadiğə (ə.s) dedim ki:

"Nə üçün Aşura günü; müsibət, ağlama sızlama və kədər günü oldu da Rəsulullahın (s. a. a) Allahın

rəhmətinə qovuşduğu gün, Hz. Fatimənin (ə.s) şahidliyə çatdığı gün, Hz. Əlinin (ə.s) şəhid edildiyi gün və Hz. Həsənin (ə.s) şahidliyiylə nəticələnən zəhərləndiyi gün belə olmadı?"

İmam Sadiq (ə.s) cavabda belə buyurdu: "Hüseynin (ə.s) şəhid edildiyi günün müsibəti, (saydığın) digər günlərdən daha böyükdür. Çünki Allahın ən üstün qulları olan "Səhabələri Kisa" bu beş şəxsdən ibarət idi.

Rəsulullah (s. a. a) vəfat etdiyində, xalqın ağrılarını paylaşıb təsəlli tapa biləcəkləri və baş vura biləcəkləri dörd şəxs qalmışdı. Beləcə biri Allahın rəhmətinə qovuşsa da dahi bir başqasının həyatda olması hər kəs üçün təsəlli qaynağı idi.

Lakin Hz. Hüseyn (ə.s) qətl edildiyində, xalqın ağrılarını dindirəcək ‘Səhabələri Kisadan heç kim qalmamışdı. Buna görə onun getməsi hamısının getməsi, necə ki qalması da onların hamısının qalması demək idi. İşdə bunun üçündür ki Eba Abdillah-il Hüseynin (ə.s) şəhid edildiyi günün müsibəti, digərlərinin müsibətindən daha böyük və daha ağırdır."

23- İmam Əli Razılıq (ə.s):
"Hər kim Aşura gününü özünə müsibət, hüzn və ağlama günü əldə etsə, Allah (c. c) qiyamət gününü ona sevinc və sevinc günü edər. Hər kim Aşura günü (yas tutma məqsədiylə) qazancı (işi) tərk etsə, onun

dünya və axirət ehtiyacları ilə əlaqədar duaları qəbul olar. Hər kim Aşura gününü müsibətlə, hüznlə və ağlamaqla keçirsə, Allahı Təala qiyamət gününü onun üçün qurtuluş, sevinc günü edər və bizi cənnətlərdə görməklə gözü işıqlanar.

Və Hər kim Aşura gününü bərəkət (bayram) günü bilər və evində hər hansı bir şey yığar və evinə bir şey götürsə, Allah yığdığı şeyi ona mübarək etməz və qiyamət günü isə Yezid, Ubeydullah ibni Ziyad və Ömər ibni Sad (Allahın lənəti onlara olsun) ilə məhşərə gətirər və cəhənnəmin ən alt təbəqəsində ona yer verər."

24- İbni Abbas rəvayət etmişdir ki:
"Hz. Əli (ə.s), Rəsulullaha (s. a. a); "Ya Rəsulullah, sən Ağılı sevirsənmi?" dedi. O da "Bəli, mən onu iki baxımdan sevirəm." dedi "Biri onun özü üçün, biri də Əbu Talibin onu sevdiyi üçün. Onun oğulu, sənin oğulunun söhbəti üzrə şəhid olacaq. Möminlərin gözləri onun (Hüseyn) üçün yaşayaracaq və mukarreb mələklər ona salat və salam göndərəcək."

Sonra Rəsulullah (s. a. a), gözlərinin yaşı sinəsinə töküləcək şəkildə ağladı. Daha sonra "Yaxınlarımın məndən sonra uğrayacaqları əziyyət və zülmləri Allaha şikayət edərəm." dedi."

25- Hz. İmam Məhəmməd Mis (ə.s), Aşura günü Hz. Hüseynin (ə.s) ziyarətinə gedə bilməyənlərə belə əmr buyurdu:
"İmam Hüseyn (ə.s) üçün yaslı olsunlar, ağlasınlar və ev xalqına da İmama ağlamalarını əmr etsinlər. Evlərində matəm (yas) məclisi təşkil edib, ONun müsibətinə eşitdikləri kədəri göstərsinlər. Ağlayaraq bir-birləriylə evlərdə görüşsünlər; İmam Hüseynin (ə.s) müsibətlərindən ötəri bir-birlərinə başsağlığı verərək belə desinlər:

Kitablar:

1- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 257

2- Emaliyi Şeyx Saduk, s. 115

3- Məscidi Ehadis-iş Şiə, c. 12, s. 556

4- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 304

5- Vesail-uş Şiə, c. 1, s. 469

6- Gurer-ül Hikem və Dayanar-ül Keçəlim, c. 1, s. 235, Bihar-ul Envar, c. 44, s. 287

7- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 290

8- Emaliyi Şeyx Müfid, s. 338

9- Məscidi Ehadis-iş Şiə, c. 12, s. 554

10- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 278

11- Əl Gadir, c. 2, s. 202

12- Savab-ul A'mal. s. 339, Kamilik Ziyarət, s. 100

13- Emaliyi Şeyx Saduk, s. 111, Bihar-ul Envar, c. 44, s. 283

14- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 280

15- Üsulu Kafi, c. 1, s. 465

16- Bihar-ul Envar, c. 45, s. 65

17- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 292

18- Ricalı Keşşi, c. 2, s. 574-575

19- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 303, Əl Avalim, c. 17, s. 602

20- Bihar-ul Envar, c. 101, s. 8

21- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 285-286, Emaliyi Şeyx Saduk, s. 112, Məscidi Ehadis-iş Şiə, c. 12, s. 549

22- İlel-uş Şerayi', c. 2, s. 145, Bihar-ul Envar, c. 44, s. 269

23- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 284, Emaliyi Şeyx Saduk, s. 112

24- Bihar-ul Envar, c. 44, s. 287, Emaliyi Şeyx Saduk, s. 128

25- Kamilik Ziyarət, s. 175, Bihar-ul Envar, c. 101, s. 290

26- Bihar-ul Envar, c. 46, s. 108, Maktel-ul Mukarrem, s. 477

27- Nəfəs-ul Mehmum, s.