Əsas səhifə » 2009 » Dekabr » 25 » Allah Resulu Huseyne aglayir
7:00 PM Allah Resulu Huseyne aglayir | |
 ALLAH RƏSULU HÜSEYNinə AĞLAYIR Bəzən səbəb 1400 il sonra hələ ağrılı verici bir hadisə üçün ağlayırsınız deyildiyində belə bir cavab verirəm: Biz o uca insan üçün şahidliyindən sonra ağlayırıq lakin sevimli Peyğəmbərimiz daha şəhid olmadan əvvəl ağlamışdır. Bu səbəbdən Hüseynə (ə.s.) ağlamaq peyğəmbər əfəndimizin bir sünnəsidir. Həsirdən xurma nüvəsinə qədər sünnələrə bağlı olan bəzi qardaşlarımız səbəb bu sünnəsni unudurlar görəsən? Burada bütünü Əhli Sünnə qaynaqlarından olmaq üzrə Allah Rasülünün sevimli nəvəsni üçün ağladığını və şahidliyini xəbər verdiyini bildirən hədisləri təqdim edirik.. Ümid edirik bütün Məhəmməd (s) ümməti, şəhidlər əfəndisi İmam Hüseynin (ə.s.) başına gələn böyük ağrılarla gözyaşı tökmənin mənəvi həzzinə və ührəvi savabına çatar. 1- Əsmə binti Ümeys belə nəql edir: "Mən Fatimə (ə.s) oğulları Həsən və Hüseynin mamasıydım. Həsən dünyaya gəldiyində... (Hz. Həsənin (ə.s) doğumu ilə əlaqədar bir neçə şeyi dilə gətirdikdən sonra bunları əlavə edir:) Hüseyn (ə.s) dünyaya gəldiyində, Rəsulullah (s) yanıma gələrək "Ey Əsmə, uşağımı mənə gətir." deyə buyurdu. Mən Hüseyni ağ bir qundağa qucaqlayaraq Rəsulullaha (s) verdim. Rəsulu Əkrəm (s) sağ qulağına azan, sol qulağına iqamət oxuduqdan sonra, Hüseyni mənə verdi və ağlamaya başladı. Əsmə deyir ki: "Rəsulullaha (s) "Anam, atam sənə fəda olsun ey Allahın Elçisi, ağlamanızın səbəbi nədir?" deyə soruşduğumda, aləmlərə rəhmət olaraq göndərilən Peyğəmbər "Bu uşağıma (ağlayıram)" deyə cavab verdi. "Bu uşaq dünyaya daha yeni gəldi" dediyimdə mənə "Ey Əsmə, bu balamı zalım və azğın bir qrup öldürəcək. Allahı Təala mənim şəfaətimi onlara nəsib etməsin." deyə cavab verdi. Daha sonra "Ey Əsmə, bunu qızım Fatiməyə ifadəyə, çünki o daha yeni doğum etmişdir (və bu xəbəri duy/eşitməyə hazırlıqlı deyil.)" buyurdu." 2- Hakim Nişaburi belə rəvayət etmişdir: "Ümm-ül Fəzl Rəsulullahın (s) yanına gələrək "Ey Allahın Elçisi, dünən pis bir yuxu gördüm." dedi. Peyğəmbər nə gördüyünü soruşduqda, Ümm-ül Fəzl "Çox pis bir yuxu gördüm. Sanki sənin bədənindən bir parça kəsilib mənim ətəyimə buraxılırdı." deyə izah etdiyində, Rəsulullah (s) "Çox yaxşı bir yuxu görmüsən. İnşaallah qızım Fatimə yaxında bir kişi uşağı dünyaya gətirəcək və o uşaq da sənin ətəyində böyüyəcək (sən onun baxıcısı olacaqsan)." dedi. Belə də oldu. Hz. Fatimə, Hüseyni dünyaya gətirdi və onun baxıcılıq iftixarını mənə verdilər. Bir gün Hüseyni Rəsulullahın (s) yanına apardım və onun qucağına verdim. Birdən Hz. Peyğəmbərin yüzünü digər tərəfə çevirərək ağladığını gördüm. "Ya Rəsulullah, anam-atam sənə fəda olsun; sizə nə oldu? (Nə üçün ağlayırsınız?)" deyə soruşduğumda belə buyurdu: "Cəbrayıl indi yanıma gələrək, ümmətimin bu uşağımı öldürəcəyini mənə xəbər verdi. Cəbrayıla "Bu uşağımımı (öldürəcəklər)?" deyə soruşduğumda, "Bəli" dedi. Daha sonra Hüseynin öldürüləcəyi yerdən qan rəngində bir ovuc torpaq mənə gətirdi." 3- Harezmi əvvəlki hədisi nəql etdikdən sonra, Ümm-ül Fəzldən belə rəvayət etmişdir: "Mən Hüseyni (ə.s) Rəsulullahın (s) yanına apardığımda, onu məndən götürüb ağlamaya qoyuldu və mənə onun ölümünü xəbər verdi." Ümm-ül Fəzl davamında bunları əlavə etdi: "Cəbrayıl bir qrup mələklə qanadları açıq bir halda Rəsulullahın (s) yanına gəlib, hamısı Hz. Hüseynin müsibətinə ağladılar. Cəbrayıl, Hz. Hüseynin şəhid olacağı yerin torpağından bir ovuc gətirmişdi. O torpaq ətrafa müşk qoxusu saçırdı. Torpağı Peyğəmbərə verdiyində, "Ey Allahın Həbibi, bu oğulun Hüseynin üzərində şəhid olacağı torpaqdandır. Allahın rəhmətindən uzaq düşən bir qrup Kərbəla deyilən yerdə oğulunu şəhid edəcəklər." dedi. Hz. Peyğəmbər də "Ey mənim dostum Cəbrayıl, mənim və qızım Fatimənin oğulunu qətl edən qrup görəsən qurtuluşa çatarmı?" deyə soruşdu. Cəbrayıl "Xeyr, Allah onları (bu etdiklərindən sonra) bir-birlərinə salacaq və ömür boyu ürək və dilləri arasında ayrılıq və nifaq buraxacaq." dedi." 4- Hafiz Cemaluddin Zerendi, Aypara ibni Hübabdan belə rəvayət edir: "Cəbrayıl Hz. Peyğəmbərin yanında olduğu bir sırada, Həsən və Hüseyn Rəsulullahın yanına gələrək Həzrətin mübarək kürəyinə çıxıb onunla oynamağa başladılar. Rəsulu Əkrəm (s), anaları Fatiməyə (ə.s) "Nə üçün bunları bir şeylə məşğul etmirsən?" dediyində, Hz. Fatimə onları götürdü, amma çox keçmədən uşaqlar analarından ayrılıb, Hz. Peyğəmbərin yanına gələrək onunla təkrar oynamağa başladılar. Rəsulullah (s) onları qucağına al/götürdü və dizləri üzərinə oturtdu. Bu sırada Cəbrayıl ifadə etdi: "Ey Allahın Elçisi, balalarınızı çox sevdiyinizi görürəm." Peyğəmbər Cəbrayıla "Əlbəttə ki çox sevərəm, onlar həyatımın iki gözəl (fesleğen) gülləridir." deyə cavab verdi. Cəbrayıl Hüseynə işarə edərək belə dedi: "Bil ki ümmətin bu oğulunu öldürəcək." Daha sonra qanadlarıyla uçaraq əlində bir az torpaqla geri döndü və Rəsulullaha "Balan bu torpağın üzərində öldürüləcək." dedi. Hz. Məhəmməd (s) torpağın adını soruşduğunda Cəbrayıl adının "Kərbəla" olduğunu söylədi." Aypara davamında bunları söyləyir: "Hz. Hüseyn (ə.s), müsibətlərə uğrayacağı və düşmənləri tərəfindən ətrafı sarılacağı yerə çatdığında, yanına yaxın bölgədə yaşayan birini gətirdilər. Hz. Hüseyn o şəxsdən tapıldıqları yerin adını soruşduğunda, "Kərbəla" cavabını götürdü. Hz. Hüseyn (ə.s) "Allah Rəsulunun buyruğu doğrudur. Bura hüzn və bəla yeridir." deyə buyurdu. Daha sonra səhabələrinə xitab edərək belə buyurdu: "Enin artıq, səfər yükümüzü endirəcəyimiz və qanlarımızın töküləcəyi yer/yeyər burasıdır." 5- İbni Sad, Rəsulullahın arvadlarından olan Aişədən belə rəvayət etmişdir: Rəsulullahın (s) yatdığı bir sırada, Hüseyn içəriyə girdi və Rəsulu Əkrəmə (s) doğru getmək istədi. Mən onu Rəsulullahdan (s) uzaqlaşdırıb, işimin başına döndüm. Hüseyn təkrar iki aləm serverinin yanına yaxınlaşınca, Hz. Məhəmməd (s) şəbəkələr/ağlar bir şəkildə oyandı. Mən "Nə üçün ağlayırsınız, bir şeymi oldu?" deyə soruşduğumda, "Cəbrayıl mənə Hüseynin şəhid düşəcəyi yerin torpağını göstərdi. Allahın qəzəbi onun qanını tökənlərə çox şiddətlidir." deyə buyurdu. Daha sonra Rəsulullah (s) əlini açdığında (incə qum) torpağı gördüm. Rəsulullah (s) mənə xitab olaraq buyurdu ki: "Ey Aişə, canım əlində olan Allaha and olsun ki, bu hadisə məni çox üzür. Məndən sonra Hüseyni ümmətimdən kim öldürəcək?" 6- Əbu Ümamə belə rəvayət edir: Taberani Əbu Ümamədən Hz. Rəsulullahın (s) öz arvadlarına Hz. Hüseyni (ə.s) ağlatmamaları barəsində tənbehdə tapılmış olduğunu nəql edir. Ravi belə rəvayət edir: "Rəsulullah (s) Ümmi Sələmənin evində ikən Cəbrayıl nazil oldu. Peyğəmbər, Ümmi Sələməyə heç kimin içəriyə girməməsini əmr etdi. Bu sırada Hüseyn (ə.s) gəldi və Rəsulullahı otaqda görüncə içəri girmək istədi. Ümmi Sələmə, Peyğəmbərin nəvəsini qucağına götürərək bir sıra sözlərlə məşğul edib içəri girməsinə mane olmaq istədi. Lakin Hüseynin şiddətli ağlamasıyla qarşılaşınca, onu buraxdı və Hüseyn Peyğəmbərin olduğu otağa girərək qucağına oturdu. Cəbrayıl, Rəsulu Əkrəmə (s) "Sənin ümmətin bu uşağını öldürəcək" deyə ifadə etdi. Peyğəmbər "Mənə iman etdikləri haldamı onu öldürəcəklər?" deyə soruşduğunda, Cəbrayıl (ə.s) "Bəli, onu öldürəcəklər" dedi. Daha sonra bir ovuc torpağı Rəsulullaha (s) göstərərək Hüseynin ölüm yerindən xəbər verdi. Hz. Peyğəmbər Hüseyni bağrına basaraq hüznlü bir halda çölə çıxdı. Rəsulullahın bu halını görən və uşağı içəri buraxdığından ötəri qızğın olduğunu zənn edən Ümmi Sələmə "Ya Rəsulullah, sənin yoluna fəda olum. Hərçənd siz kimsəni içəriyə götürməməmi söyləmişdinilik, amma sizin bizdən bu uşağı ağlatmamamızı istədiyinizdən ötəri onu içəriyə götürdüm." dedi. Hz. Peyğəmbər (s) onun cavabını vermədən səhabələrinin yanına gedərək "Mənim ümmətim bu uşağımı (Hüseyni) öldürəcək." deyə buyurdu. Səhabələrin içərisində olan Əbu Bəkir və Ömər "Ya Rəsulullah, mömin olduqları haldamı onu öldürəcəklər?" deyə soruşduqlarında, Hz. Peyğəmbər, Hüseynin şəhid düşəcəyi torpağı onlara göstərərək "Bəli, bu torpaq da onun üzərində şəhid düşəcəyi torpaqdır." deyə buyurdu." 7- Peyğəmbərimizin arvadlarından Aişə belə rəvayət etmişdir: "Rəsulullaha vəhy gəlməkdə olduğu bir sırada, Hüseyn ibni Əli içəri girdi və sıçrayaraq özünü Rəsulullahın çiyininə atdı. Cəbrayıl "Ey Məhəmməd, bunu sevirsənmi?" dedi. Rəsulullah (s) "Necə sevməm, o mənim uşağım" dediyində, Cəbrayıl "Səndən sonra ümmətin onu öldürəcək." dedi. Sonra Cəbrayıl əlini uzadaraq ağ bir torpaq gətirdi və "Oğulun bu yerdə şəhid ediləcək. Bu yerin adı isə Taff (Kerbela)dır." dedi. Cəbrayıl getdikdən sonra Rəsulullah, torpaq əlində olduğu halda ağlayırdı. Sonra "Ey Aişə, Cəbrayıl mənə oğulum Hüseynin Taff deyilən yerdə şəhid ediləcəyini bildirdi. Məndən sonra ümmətim sapdırılacaq." dedi. Sonra ağlayaraq səhabələrinin yanına getdi. Onların arasında Əli, Əbu Bəkir, Ömər, Hüzeyfe, Ammar və Ebuzer də vardı. Onlar tələsiklə Rəsulullahın yanına gələrək "Ya Rəsulullah, nə üçün ağlayırsınız?" dedilər. Rəsulullah "Cəbrayıl mənə oğulum Hüseynin məndən sonra Taff deyilən yerdə şəhid ediləcəyini xəbər verdi və bu torpağı gətirərək məzarının orada olacağını bildirdi." dedi." 8- Sabit, Ənəs ibni Malikdən belə nəql edir: "Yağış mələyi Peyğəmbərin yanına gəlmək üçün Allahdan icazə istədi. Allahı Təala icazə verdi. Rəsulullah (s) Ümmi Sələmədən bu mələklə danışdığı müddətdə kimsənin içəri girməməsi üçün diqqətli olmasını istədi. Bu sırada (Rəsulullahın (s) yağış mələyi ilə danışdığı anda) Hüseyn içəriyə girdi və Peyğəmbərin yanına getmək istədi. Ümmi Sələmə mane olmaq üçün səy göstərərkən Hüseyn onun əlindən xilas olub Rəsulu Əkrəmin tapıldığı otağa girdi və Rəsulullahın üzərinə çıxaraq oynamağa başladı. Yağış mələyi Peyğəmbərə (s) "ONU sevirsənmi?" deyə soruşduğunda, Hz. Məhəmməd (s) "Bəli" deyə cavab verdi. Mələk ifadə etdi ki: "Bil ki sənin ümmətin onu qətl edəcək." Daha sonra "ONun öldürüləcəyi yeri bilmək istəsən sənə göstərim." dedi və (əliylə bir yerə işarə edərək) qırmızı rəngdə bir palçıq (torpaq) gətirdi. Ümmi Sələmə o torpağı götürdü və öz paltarının küncündə bir yerə buraxdı." Sabit deyir ki: "Sonraları biz oranın Kərbəla olduğunu öyrəndik." 9- Ümmi Sələmə belə rəvayət etmişdir: "Bir gün Rəsulullah (s) yatmışdı. Birdən kədərli bir şəkildə oyandığını, əlində qırmızı bir torpağın olduğunu və onu öpdüyünü gördüm. "Bu torpaq nədir, ya Rəsulullah?!" deyə soruşduğumda, belə buyurdu: "Cəbrayıl mənə oğulum Hüseynin İraqda öldürüləcəyini xəbər verdi. Öldürüləcəyi yerin torpağından mənə gətirməsini istədim. İşdə bu, o yerin torpağıdır." 10- Ümmi Sələmədən belə rəvayət edilmişdir: "Həsən ilə Hüseynin mənim evimdə Rəsulullahla oynadıqları sırada, Cəbrayıl nazil oldu. Əliylə Hüseynə işarə edərək "Ey Məhəmməd, ümmətin bu uşağını öldürəcək." dedi." Ümmi Sələmə deyir ki: "Bu sırada Peyğəmbər ağlamaya başladı və Hüseyni bağrına basaraq, mənə xitab olaraq bunu söylədi: "Bu torpaq sənin yanında əmanət qalsın." Daha sonra Peyğəmbər (s) o torpağı iyləyərək, "Bu torpaq bəla və müsibət iy verir." dedi." Ümmi Sələmə davamında bunları söyləyir: "Rəsulullah (s) mənə "Ey Ümmi Sələmə, bu torpaq qan rəngini götürdüyündə bil ki Hüseyn, o torpaq üzərində şəhid olmuşdur." deyə buyurdu." Ravi deyir ki: "Ümmi Sələmə o torpağı bir şüşə kasanın içinə qoyaraq onu hər gün iyləyər və belə deyərdi: "Ey torpaq, sənin qan rəngini götürəcəyin gün çox böyük bir gündür." Bir başqa hədisdə də Ümmi Sələmədən belə nəql edilmişdir: "Hz. Hüseynin (ə.s) şahidliyə çatdığı gecə bu sözləri (şeir halında) söyləyən birindən duy/eşitdim: "Ey cahillikləri üzündən Hüseyni öldürənlər, zəlil olmaq və əzaba düçar olmaqla müjdələninil. Sizlər lənətlənmisiniz Davudun oğulu (Süley-manın), Musa və İncil sahibi (İsanın) diliylə." Ümmi Sələmə deyir ki: "Bunları eşitdiyimdə ağlamaya başladım və şüşə kasanın içindəki torpağın qan rənginə çevrildiyini gördüm." 11- Əbul Müeyyid Harezmi belə nəql edir: "Hz.. Hüseynin (ə.s) doğumundan bir il keçdikdən sonra on iki mələk Rəsulullaha (s) nazil olub belə dedilər: "Qabilin, Habilin başına gətirdiyi şeyin eynisi, oğulun Hüseynin başına gələcək, Habilə verilən savabın eynisi Hüseynə veriləcək, Qəbilə verilən əzabın eynisi də Hüseynin qatilinə veriləcək." Davamla belə deyir: "Göydəki bütün mələklər, Rəsulullaha (s) nazil olaraq başsağlığı diləyir, Hüseynin (ə.s) şəhid düşəcəyi torpağı ona göstərirdilər. Rəsulullah (s) də belə dua edirdi: "Ey Allahım, Hüseynə köməkdə tapılmayanları zəlil et, onu öldürənləri öldür və onları dilədiklərindən məhrum et." 12- Yenə Harezmi rəvayət etmişdir ki: "Hz. Hüseynin (ə.s) doğumunun II. ildönümündə Rəsulullah (s) səfərə çıxmışdı. Bir müddət sonra birdən dayanaraq ağlar bir gözlə Hisdir tərəfindən (İnna lilləhi və inna ileyhi racinin) ayəsini oxudu. Səbəbini soruşanlara "Cəbrayıl mənə Firat çayının kənarında olan Kərbəla adlı yerdə oğulum Hüseynin öldürüləcəyini xəbər verdi." deyə buyurdu. "ONU kim öldürəcək?" sualına cavab olaraq isə Hz. Məhəmməd (s) belə buyurdu: "Yezid deyilən bir şəxs (onu öldürəcək). Orada bədəninin dəfn edilib, başının da hədiyyə aparıldığını görər kimiyəm. Allaha and olsun ki Allah, oğulum Hüseynin başını görüb də sevinəni nifaqa düçar edər və ürəyiylə dilini ixtilafa salar." Rəsulullah (s) bu səfərindən döndükdən dərhal sonra, kədərli bir halda məscidə gedərək, içlərində Həsən və Hüseynin də tapıldığı bir birliyə xitab olaraq, sağ əlini Hz. Hüseynin başına qoyub, başını səmaya doğru çevirərək bunları söylədi: "Allahım, mən sənin qulun və peyğəmbərin Məhəmmədim və bu iki uşaq da mənim təmiz itretimden və nəsilimin seçilmişlərindəndirlər. Ey Rəbbim, Cəbrayıl mənə oğulum Hüseynin köməkçisiz qəlib öldürüləcəyindən xəbər verdi. Onun ölümünü mənim üçün mübarək et, onu şəhidlərin əfəndisi qərar ver." Əbul Müeyyid Harezmi davamında bunları nəql edir: "Məsciddə olan xalq, bu sözləri eşidincə ağlamaya başladı. Bunu görən Rəsulullah (s) onlara "Ağlayırsınız da, köməkçisi olmursunuz!" deyə buyurdu və belə dua etdi: "Allahım, sən özün onun vəlisi və köməkçisi ol." 13- Ənəs ibni Həris Rəsulullahın (s) belə buyurduğunu nəql etmişdir: "Mənim bu oğulum Kərbəla deyilən yerdə öldürüləcək. Sizlərdən o zamanı idrak edənlər, Hüseynin köməyinə qaçsınlar." Bunun üzərinə hədisi rəvayət edən Ənəs, Hz. Hüseynin kıyam etdiyini eşidər - eşitməz o Həzrətin karvanına qatılar və Eba Abdillah-il Hüseynlə birlikdə şahidlik mövqesinə çatar." 14- Hz. Əli (ə.s): "Rəsulullah (s) bir gün bizləri görmək üçün evə gəlmişdi. Hazırladığımız yeməyi, Ümmi Eymenin bizə göndərdiyi bir kasa südü və bir qab xurmanı da yemək üçün ortaya buraxdıq. Rəsulullah (s) yeddi, biz də yedik. Daha sonra Həzrət dəstəmaz götürüb əllərini başına, yüzünə və saqqalına sürdükdən sonra Qibləyə doğru oturdu və istədiyi duaları etdi. Sonra (yağış kimi) gözyaşı tökərək özünü üç dəfə yerə vurdu. Biz etdiyi bu işin səbəbini soruşmaqdan çəkinirdik. Bu əsnada Hüseyn, o Həzrətin çiyininə çıxdı və Rəsulullah təkrar ağlamaya başladı. Hüseyn vəziyyəti belə görüncə, "Anam, atam sənə fəda olsun (ya Rəsulullah), ağlamanızın səbəbi nədir? İndiyə qədər heç görmədiyim bir davranış görürəm sizdə." deyə soruşdu. Rusulullah (s) isə belə buyurdu: "Övladım, bu gün sizləri ziyarət etməklə o qədər sevindim ki, indiyə qədər elə sevinməmişdim. Amma Həbibim Cəbrayıl yanıma gələrək sizlərin ölümünüzü və ölüm yerlərinizin dəyişik yerlər olduğunu mənə xəbər verdi. İşdə bu xəbər məni çox üzdü. Allahdan sizin üçün xeyr və yaxşılıq diləyirəm." Kitablar: 1- Zehair-ul Ukba, s. 119, Maktel-ul İmam-his Sibt-iş Şəhidi Harezmi, c. 1, s. 87-88 2- Müstedrek-us Sahihayn, c. 3, s. 176, Maktel-ul İmam-his Sibt-iş Şəhidi Harezmi, c. 1, s. 158 3- Maktel-ül İmam-his Sibt-iş Şəhid, c. 1, s. 158, Müstedrek-üs Sahihayn, c. 3, s. 176, 4- Nezm-ud Dürer, s. 215 5- Müsnedi Əhməd ibni Hənbəl, c. 6, s. 294, Savaik-ul Muhrika, s. 115, Hasais-ul Kubra, c. 2, s. 125, Mecmau-z Zevaid, c. 9, s. 187 6- Mecmau-z Zevaid, c. 9, s. 189 7- Mu'cem-ul Kəbiri Taberani, Hz. İmam Hüseynin Həyatı Faslı, ALAMın Nübüvve, s. 83 8- Kenz-ül Ümmal, c. 6, s. 223, Füsul-ül Mühimme, s. 154, Müstedrek-üs Sahihayn, c. 4, s. 398, Müsnedi Əhməd ibni Hənbəl, c. 3, s. 242, Delailin Nübüvve Əbi Nuaym, c. 3, s. 202, Zehair-ul Ukba, s. 246 və 247 9- Mu'cem-ul Kəbir, İmam Hüseynin Həyatı Faslı, Müstedrek-üs Sahihayn, c. 4, s. 398, Tarix-uş Şam, Hz. Hüseynin Həyatı Faslı 10- Əl Kifayəti li Yarımmüdafiəçinik-el Kenci, s. 279, Zehair-ul Ukba, s. 147, Hasais-ul Kubra, c. 2, s. 125, Sirat-us Seviyy, s. 94, Mecmau-z Zevaid, c. 9, s. 118-119 11- Kenz-ul Ümmal, c. 6, s. 223, Əl Fusul-ül Mühimme, s. 154, Savik-ul Murika, s. 115, Maktel-ül İmam-his Sibt-iş Şəhid, s. 163 12- Hasais-ul Kubra, c. 2, s. 125, Savaik-ul Muhrika, s. 115, Kenz-ül Ümmal, c. 6, s. 223, Əl Fusul-ül Mühimme, s. 154 13- Əl İsabe, c. 1, s. 68, Yenabiu'l Mevedde, c. 3, s. 8 və 52, Əl Bidayeti nən Nihayə, c. 8, s. 217 14- Sirat-us Seviyy, s. 95, Maktel-ül İmam-his Sibt-iş Şəhid, c. 2, s. 162 | |
|
| |
| Total comments: 0 | |
