"Kafi"kitabinda bu mezmunda be'zi revayetler neql olunusdur ki,kisinin diqqeti yere,qadinin diqqeti ise kisiyedir.Bele ise qadinlari ev seraitinde saxlayin.
"kafi"kitabiin muellifi inanir ki,bu sozlerden meqsed"onlari bacardiqiniz qeder tez ere verib aile seraitine salin"menasidir
Lakin be'zi revayetler vardir ki,onlari,qadinlarla elaqedar kisilere tovsiye hesab etmek olar.Bununla da onlar qadinlarla temasda olmaqdan ireli gelen tehlukelerden agah olmalidir."vesail"kitabinin muellifi bu revayetden dogan hokmun musteheb olmasini  qeyd edir.Biz onlardan esaslarinin getiririk:

1-imam Eliyyibni Ebi Talib (e) oglu imam Hesene (e) bele tovsiye edir:"Bacardiqin qeder ele bir is gor ki,senin arvadin yad kisilerle unsiyyetde olmasin.Evden basqa hec bir sey qadini yaxsi qoruyub hifz ede bilmez.Evden cixib yas kisilerle unsiyyetde olmaq onlar ucun zererli ve xeterli oldugu kimi,senin yad kisileri de aile muhitine de'vet etmeyin ve arvadinin onlarla aciq-askar sohbet etmesi de bir o qeder xeterli ve zererlidir..."
    Bu,bir exlaqi tovsiyedir.Islam alimleri bu cumleleri sirf exlaqi gosterisler kimi qeleme vermisler.Amma eger ozumuz bu te'birlerle qarsilassaq,subhesiz biz ondan exlaqi tovsiyelerden daha genis seyler basa duserik ve bu metlebler,hetta  uzun ve ellerin ortulmesinin vacib olmasindan da genis bir menani ifade eder.Bu hedisden istinbat evde hebs olunmasi kimi te'bir etdiyimiz meseledir.Amma feqihlerin bu revayetlere esasen fetva vermemelerinin sebebi Qur'an ayeleri,revayetler ve mesumlari(e) siyrelerinde
bu te'birlerin mezmununun eksine olan qeti delillerdir.Fiqh istilahinda bu cumlelerin zahiri "mo'rezun enh"sayilir.Buna gore de bu cumleler fiqhi deyil,exlaqi tovsiyeler hesab olunur.