| Main » Files » İslam » Cəfəri məktəbinin əsasları |
PEŞAVER gecələr
| 2012-11-10, 6:14 AM | |
PEŞAVER gecələri: Hz. Əli (a.s)ın Düşməni Kafirdir
DOQQUZUNCU İCLAS Bu dəlillərdən əlavə, öz alimlərinizdən, Hz. Əliyə söyənin və ONA düşmən olanın kafir olduğuna dair bir çox hədis nəql edilmişdir. Məsələn: Sunu idi Təfsirində, imam Səhləbi Təfsirində, Mir Seyid Əli Hemedani Meveddet'ul Kurbada, Əhməd min Hənbəl Müsneddə, İbni Həcər Savaikdə, Harezmi Menakıbda, İbni Meğazili Fezaildə, Süleyman Belhi Yenabi'ul- Meveddedə, İbni Ebi'l- Hədid Nehc'ul- Belağa Şərhində, Taberani Evsetdə, İmam'ul- Hərəm Zehair'ul- Ukbada, Nəsəsi Hasais'ul- Şiədə, Gənci Şafisi Kifayet'ut Talibdə, Məhəmməd min Talha Metalib'us- Süulda, Sibt min Cevzi Tezkiret'ul- Havassda, İbni Sabbağ Fusul'ul- Muhimmedə və digərləri də öz kitablarında fərqli ibarelerle Peyğəmbər (s.a.a)dan belə buyurduğunu rəvayət etmişlər: "Əlini yalnız mömin sevər və ONA yalnız kafir buğz eder." Əvvəlki gecələr köçürdüyüm kimi bəzi rəvayətlərdə də, "...yalnız münafiq buğz eder." deyə iştirak etmişdir. Açıqdır ki hədisdə iştirak edən kafir və münafiq sözü, Hz. Əli (a.s)ın düşməninin atəşdə olduğuna dəlalət etməkdədir. Çünki Allahı Təala Quranda kafir və münafiqlərin yerinin cəhənnəm olduğunu açıqca vurğulamaqdadır. Necə ki Məhəmməd min Yusuf Kifayet'ut- Talibin 3. babının sonunda Məhəmməd min Menzuru Tusidən müsned olaraq belə rəvayət etməkdədir: "Biz imam Hənbəlin yanındaydıq. Adamın biri ona; "Ey Eba Abdullah, Hz. Əlinin; "Mən cəhənnəmi bölenim" sözü haqqında nə diyorsunuz?" deyə soruşduqda, imam Hənbəl belə dedi: "Bunu heç kim inkar edə bilməz. Çünki Rəsulullah (s. a. a) Hz. Əliyə belə buyurmamışdırmı?: "Səni yalnız mömin sevər və sənə yalnız münafiq buğz eder." Mən də; "Bəli öyledir" dedim. Ardından imam Hənbəl mövzunu şərh edərək belə dedi: "Söyləyin mömin nerededir?" Biz də; "Cennettedir." dedik. Təkrar; "Münafiq nerededir?" deyə soruşdu. Biz; "Cehennemdedir" dəyincə belə dedi: "O halda Əlinin cəhənnəmi bölən olduğu doğrudur." Yəni Peyğəmbər (s.a.a)ın buyurduğuna görə və Nisa surəsinin bu ayəsi gərəyi Əli (a.s)ın düşməni münafiqdir: "Ş(Ya Rəsulum!) Əlbəttə, münafiqlərin yeri Cəhənnəmin ən aşağı təbəqəsindədir. Sən heç vaxt onlara yardım edən tapmazsan!"[12] O halda Hz. Əli (a.s)ın düşməni cəhənnəmin ən alt qatında olacaq. Bu ayə lazımınca münafiqlərin əzabı kafirlərin əzabından daha şiddətlidir. Mötəbər kitablarınızda iştirak etdiyi üzrə Peyğəmbər (s. a. a) belə buyurmuşdur: "Əliyə buğz edən mənə buğz etmişdir, mənə buğz edən isə Allahı Təalaya buğz etmiştir." Bu cür rəvayətlər o qədər çoxdur ki mənəvi tevatür dərəcəsinə çatmışdır. Şeyx: Sizin kimi birinə, səhabələrə dil uzatmaq yaraşarmı? Halbuki Allahı Təala bir çox ayədə onları tərifləmiş, müjdələmiş, bağışlamış və məmnun olduğunu bildirmişdir. Möminlərin dayısı Müaviyə də qiymətli səhabələrdəndir. Bu səbəbdən bu ayələrə həmsöhbətdir. Səhabəyə xəyanət, Peyğəmbərə və Allaha xəyanət deyilmi? Hz. Peyğəmbərin Səhabələri Arasında Yaxşı və Pis İnsanlar Çox idi Dəvətçi: Unutmadınızsa əvvəlki gecələr səhabə mövzusunu sizlər üçün açıqladım. İndi də cavabsız qalmasın deyə qısa olaraq ifadə edim. Heç kim səhabəni mədh edən ayələri inkar etməməkdədir. Amma səhabə anlayışına diqqət yetirəcək olsanız, səhabəni mədh edən ayələrin ümumi bir məna ifadə etmədiyini görərsiniz. Bu ayələr işığında bütün səhabələri təmiz, ədalətli, pisliklərdən münəzzəh, günah və irtidattan uzaq saya bilmərik. Əfəndim bildiyiniz kimi "sehibehu", Firuzabadinin də Kamusda dediyi kimi "onunla yaşadı və davranış etti" mənasınadır. Ənənədə isə qısa və ya uzun sürən birlikdəlik və kömək mənasına da istifadə edilməkdədir. Bu səbəbdən bir çox Quran ayəsi və hədisdə də iştirak etdiyi kimi, Peyğəmbər (s.a.a)ın səhabələri Müsəlman və ya kafir, yaxşı və ya pis, muttaki və ya fasiq, mömin və ya münafiq, Peyğəmbər (s. a. a) ilə davranış edən kəslərdir. Buna görə də sizin səhabə ləfzini, yalnız cənnət əhli və Allahın məmnun olduğu kəslər haqqında istifadə etməniz, doğru olmadığı kimi axıl və nəql ilə də uyğun deyil. Mövzunun başa düşülməsi və beləcə haqqdan uzaqlaşmış səhabələrin təsirində qalmamanız və də sahib, musahip və səhabələr sözlərinin mömin, kafir, münafiq, yaxşı və pis ümumi mənada istifadə edildiyini bilməniz üçün xülasəylə əvvəlkilərə əlavədən bəzi ayə və hədislərə qısa olaraq işarə etmək istəyirəm. 1- Nəcm surəsi 2. ayədə müşriklərə xitab olaraq belə buyurulmaqdadır: "Sahibiniz (olan Peyğəmbər) çaşıb sapmadı və azmadı." 2- Səba surəsi 46. ayədə isə belə buyurulmaqdadır: "Də ki: Sizə bir öyüd verirəm; Allah üçün iki iki və tək-tək kıyam edin, sonra düşünməniz; sizin sahibiniz (və ya yoldaşınız olan Peyğəmbər)də heç bir dəlilik yoktur." 3- Kəhf surəsi 34. ayədə isə belə buyurulur: "Bu adamın başqa gəliri də vardı. Buna görə sahibiylə (yoldaşıyla) danışarkən ona belə dedi: "Mən, sərvət tərəfindən səndən daha zənginim; insan sayı baxımından da səndən daha güçlüyüm." 4- Eyni surənin 37. ayəsində isə belə buyurulur: "Özüylə danışmaqda olan yoldaşı ona dedi ki: "Səni torpaqdan, sonra spermadan (spermadan) yaradan, sonra da səni bir adam formasına soxan Allahı inkarmı ettin?" 5- Ə'RAF surəsinin 184. ayədə isə belə buyurulur: "Düşünmədilərmi ki, sahiblərində (yoldaşlarında) (Məhəmməddə) dəlilik yoktur?" 6- Ən'am surəsinin 71. ayəsində isə belə buyurulur: "Də ki: Allahı buraxıb da bizə fayda və zərər verə bilməyəcək olan şeylərəmi tapınaq? Allah bizi doğru yola çatdırdıqdan sonra şeytanların sapdırıb çaşmış olaraq çölə salmaq istədikləri, səhabələrinin (yoldaşlarının) isə: "Bizə gel!" deyə doğru yola çağırdıqları çaşmış kimsə kimi gerisən geri (inkarçılığa) mı çeviriləcəyik? Də ki: Allahın yolu doğru yolun da kendisidir..." 7- Yusuf surəsinin 39. ayəsində isə, Yusuf (ə.s) zindanda kafir olan iki yoldaşına xitab olaraq belə buyurur: "Ey zindan yoldaşım! Müxtəlif tanrılarmı daha yaxşı, yoxsa gücünə qarşı durulamaz olan tək Allah mı?" Nümunə olaraq zikr etdiyim bu ayələrdən də aydın olduğu üzrə səhabələr, sahib və musahip sözləri lüğət baxımından Müsəlman və ya möminlə məhdud deyil. Müsəlman, kafir, mömin, münafiq, yaxşı və ya pisə də itlak edilmişdir. Çünki ifadə etdiyim kimi lüğətdə insanın davranışına musahip və səhabələr deyilməkdədir. Bu səbəbdən Rəsulullah (s.a.a)ın səhabələri demək, ayələrdən də aydın olduğu üzrə Peyğəmbər (s. a. a) ilə davranış edən kimsə deməkdir. Əlbəttə Peyğəmbər (s. a. a) ilə davranış edənlər və səhabələri arasında yaxşı və ya pis mömin və ya münafiq bir çox kimsə vardı. Bu səbəbdən səhabələri tərifləyən ayələr ümumi bir məna ifadə etməz. Əksinə yalnız səhabələrin yaxşılarıyla əlaqədardır. Biz də qəbul edirik ki, Peyğəmbər (s.a.a)ın böyük səhabələri böyük peyğəmbərlərdən heç birinin səhabələri kimi deyil. Bədir, Uhud, Huneyn və digər döyüşlərdə imtahan vermiş, Peyğəmbər (s.a.a)ın əmri altında heva və həvəsinə qapılmadan müqavimət göstərmişlər. Peyğəmbər (s.a.a)dan bir an olsun sapmamışlar. Amma səhabələr arasında pis ürəkli hiyləgər, münafiq, Peyğəmbər (s. a. a) və Əhli Beyt (a.s)ın düşməni kəslər də çox idi. Məsələn: Abdullah min Ubey, Əbu Süfyan, Hakim min As (Rəsulullahın qovmuş olduğu Osmanın əmisi), Əbu Hureyre, Səhləbə, Yezid min Əbi Sufyan, Velid min Ukbe, Həbib min Muslime, Semure min Cündeb, Əmr min As, Busr min Ertat, Muğeyre min Şöbə, Müaviyə min Əbu Süfyan və xarici Zi's- Sediyye kimiləri də Peyğəmbər (s.a.a)ın həyatında və ya vəfatında böyük fitnələr qoparmışlar, dindən dönmüşlər və fəsad çıxarmışlar. Müaviyə şəxsən Peyğəmbər (s.a.a)ın lənət etmiş olduğu bir kimsədir. Peyğəmbər (s.a.a)ın vəfatından sonra da fürsətini tapınca Osmanın qanını bəhanə edib kıyam etmiş, bir çox Müsəlmanın qanının tökülməsinə səbəb olmuşdur. Ammar kimi təmiz səhabələr Peyğəmbər (s.a.a)ın da xəbər verdiyi üzrə şəhid edilmişlər. Bunu daha əvvəlki gecələr detallı tərəfindən izah etdim. Şeyx: Çaşılacaq bir şey; Peyğəmbər (s.a.a)ın səhabələrinin mürtəd olduğunu, fitnə və fəsad çıxartdığını necə söyləyirsiniz! Dəvətçi: Mən söyləmirəm, ayələr və rəvayətlər bəyan edir; bir az diqqət yetirəcək olsanız əsla çaşmazsınız. Necə ki Allahı Təala Al- İmran surəsinin 144. ayəsində belə buyurur: "...İndi o (Peyğəmbər) ölər və ya öldürülsə, gerisən geriyə (köhnə dininizə) mi döneceksiniz?" Münafiqin surəsi və digər ayələrdə səhabələr açıqca qınanmaqdadır. Ayrıca Buxari, Müslim, İbni Asakir, Yaqubu Süfyan, Əhməd min Hənbəl, İbni Abdulbirr və bənzərləri kimi böyük alimlərinizin də rəvayət etmiş olduğu bir çox rəvayətlərdə pis səhabələr tənqid olunmaqda; küfr, irtidat və nifaqları fərd və ya birlik olaraq rəvayət edilməkdədir. Vaxt az olduğundan ötəri qarışıqlığınız getsin deyə yalnız bir neçəsinə işarə edəcəyəm. Beləcə yaxşı səhabələri yaxşı və pis səhabələri isə pis bilmək lazım olduğunu anlamış olar və artıq Hz. Əli (a.s)ın düşmənlərinin, ONA lənət edənlərin, Peyğəmbər (s.a.a)ın təmiz səhabələrini və soyunu qətl edənlərin, Allahı Təala və Rəsuluna düşmən olanların küfrlərinə dəlil nədir? deyə soruşmazsınız. Buxari, az bir təbir fərqliliyiylə Sehl min Sad və Abdullah min Məsuddan canlı Peyğəmbər (s.a.a)ın belə buyurduğunu rəvayət etməkdədir "Mən sizdən əvvəl hovuzun kənarında sizi gözləyəcəyəm, mən sizdən bir qrupu görməyincə; "Ey Rəbbim, səhabələrim nerede?" deyə soruşacağam. Belə buyuracaq: "Səndən sonra nələr etdiklərini və dində nələr çıxardıqlarını sən bilmiyorsun." Əhməd min Hənbəl Müsneddə, Taberani Kəbirdə, Əbu Nəsr isə İbanedə İbni Abbasdan canlı Peyğəmbər (s.a.a)ın belə buyurduğunu yazmışlar: "Sizi cəhənnəmə düşməkdən saxlayan şeyləri sizlərə izah etdim, yenə də deyirəm; atəşdən çəkinin, Allahın dinini təhrif etməyin, mən ölüncə sizdən əvvəl Kövsər hovuzuna çatacağam, orada yanıma gələnlər qurtuluşa çatanlardır. Orada mənə, İlahi əzaba düçar olan bir qrupu göstərərlər, mən; "Ey Rəbbim, bunlar mənim ümmetimdir" deyərəm. Belə xitab edilər. "Bunlar səndən sonra mürtəd olaraq cahiliyyə dinlərinə döndüler." Taberaninin Kəbirdəki rəvayətində isə belə iştirak etmişdir: "Sən onların nələr çıxardığını bilə bilməzsən, bunlar səndən sonra dində bidət çıxardılar cahiliyyə dövrünə geri döndüler." Daha əvvəl də dəlillərini ifadə etdiyim və küfrünü əvvəlki gecələr isbat etmiş olduğum, Yezid kimi beləsinə kafir və dinsiz birini Müsəlman və ya mömin saymanız, onların İslam və iman əhli olduğunu söyləməniz və bunu isbat etmək üçün dəlillər gətirməniz, xilafət və cənnət əhli olduğunu iddia etməniz çox maraqlıdır. Halbuki, onların küfrü, insaflı Əhli Sünnə alimlərinin mötəbər kitablarında da iştirak etmişdir və hətta bu mövzuda müstəqil kitablar yazmışlar. [13] Halbuki siz kənar yandan Əbu Talib (r.ə) kimi muvahhid və mömin birini kafir sayırsınız! Əlbəttə bu cür inanclar, Hz. Əli (a.s)a buğz və kindən qaynaqlanmaqdadır və bu israr və əlverişsiz sözlər, o Allah dostu İmamın və Peyğəmbər (s.a.a)ın ürəyini yaralamaqdadır. Kənar yandan Müaviyə və Yezid kimi küfr və nifaqı sabit insanları qurtarmağa çalışır, müçtehit elan edir, küframiz hərəkətlərini içtihatlarından sayır və təmizə çıxarmaq üçün zəif dəlillərə müraciət edirsiniz. Amma açıq-aşkar dəlillərlə mömin olduğu müəyyən olan Əbi Talibi rədd edib kafir olduğunu elan edirsiniz. Bilməyirəm, daha nə zamana qədər Sünni qardaşlar bir ovuc Xaricilər, Nəsibilər, Əməvilər və tərəfdarlarının təsiri altında qalacaqlar, onları kor-koranə təqlid edəcəklər və inanclarına uyğun gələcəklər. Onlar Sünni Müsəlmanların gözünün açılmasını, gerçəkləri açıqca görməsini istəməməkdələr. Yenə Əbu Talibin İmanına Dair Dəlillər Peyğəmbər (s.a.a)ın buyurduğu kimi Qurani Kərimin tayı olan, icması Müsəlmanlara hüccet sayılan və öz alimlərinizin də rəvayət etmiş olduğu elm, züht və təqva əhli olan Əhli Beyt (ə.s) Əbu Talib (r.ə)ın iman əhli olduğunu və dünyadan mömin halda ayrıldığını söyləmədilərmi? Rical alimlərinizin etibarlı olduğunu təsdiq etmiş olduğu Esbeğ min Bitkiyə Hz. Əli (a.s)dan belə rəvayət etməmişdirmi?: "Allaha and olsun ki atam, babam Abdulmuttalib, Haşim və Abdumenaf əsla bütə tapmamıştır." Yəni bir olan Allaha tapınmışlar, Kəbəyə doğru ibadət etmişlər və İbrahimin hanif dininə tabe olmuşlar. Sizin Əli və Əhli Beyt (a.s)ı bir kənara buraxıb lənətlənmiş Muğeyre, Əməvilər, Xaricilər, Nəsibilər və Hz. Əli (a.s)ın baş düşmənlərinin arxasından getməniz və Əbu Talib (r.ə)ın açıq sözlərini şərh faktoruq doğrudurmu? Əbu Talib (r.ə)ın mömin və muvahhid olduğunu söyləyən Hz. Əli (a.s)ı təsdiq edən dəlillərdən biri də Rəsulullah (s. a. a) ilə Hz. Xədicənin evlilik xütbəsidir. Sibt min Cevzi Tezkire 11. bab s. 170də belə rəvayət etməkdədir: "Nikah məclisi təşkil edildiyində Əbu Talib (r.ə), bir xütbə oxudu; bu xütbəsi onun muvahhid olduğuna və bir olan Allaha inandığına dəlalət etməkdədir. Əbu Talib (r.ə), bu xütbədə belə dedi: "Həmd olsun Allahı Təalaya ki bizləri İbrahimin, İsmayılın, Meaddın və Muzirin soyundan etdi. Bizləri öz evinin qoruyucuları etdi. Bizlərə hər kəsin yönəldiyi bir evi, təhlükəsizlik və təhlükəsizlik yeri olan bir hərəmi qərar etdi və bizləri insanlara hakim kıldı..." Şeyx Süleyman Belhi, Yenabi'ul- Mevedde s. 73də Harezmi və Məhəmməd min Ka'b'den canlı belə yazır: "Əbu Talib (r.ə), Peyğəmbər (s.a.a)ın Əlinin ağızına mübarək tükürüğünü sürdüyünü görüncə, "Niyə/səbəb belə yaptın?" deyə soruşduğunda Peyğəmbər (s. a. a) belə buyurdu: "Bu tüpürcək iman və hikmettir." Əbu Talib də bunun üzərinə belə dedi: "Oğulum, Peyğəmbər (s.a.a)ın köməkçisi və vəziri ol." Görəsən bu dəlillər Əbu Talib (r.ə)ın imanına dəlalət etmirmi? Əbu Talib (r.ə), Peyğəmbər (s.a.a)ın bu işinə mane olmamasının və on iki yaşındakı oğulu Əlini ONA kömək nöqtəsində maneə törətməməsinin yanında, şəxsən ONA köməkçi olmasını əmr etməkdədir. Cəfərin, Atası Əbu Talibin Əmriylə İman etməsi Alimləriniz öz kitablarında və bu cümlədən İbni Ebi'l- Hədid Nehc'ul- Belağa Şərhində belə yazmışdır: "Bir gün Əbu Talib (r.ə), məscidə girincə Peyğəmbər (s. a. a) ilə Əli (a.s)ın namaz qıldığını gördü, o anda yanında olan və hələ Müsəlman olmayan Cəfəri Tayyara belə dedi: "Sən də əmi oğulunun yanına get və ONunla namaz kıl." Bunun üzərinə Cəfər də Peyğəmbər (s.a.a)ın sol tərəfinə keçərək namaza durdu. Əbu Talib (r.ə), bunun üzərinə bu şeiri oxudu: Əli və Cəfər mənim güvəndiklərim, Çətin günlərdə köməkçilərimdir. Ey Əli və Cəfər, Peygamber)a köməkçi olunuq. Çünki O, mənim öz qardaşımın oğuludur. Allaha and olsun, Peyğəmbərdən əl çəkməyəcəyəm, Çünki O, şərəfli və soyludur. Öz tarixçi və alimlərinizin də ifadə etdiyi kimi Cəfərin Müsəlman olması və Peyğəmbər (s.a.a)la birlikdə namaz qılması belə şəxsən Əbi Talibin əmriylə olmuşdur. Bu səbəbdən müşrik və kafir olan, həm də Qureyşin rəisi olan Əbu Talib (r.ə) kimi müqtədir bir atanın, böyük bir iddiada olan və yeni bir din gətirən qardaş(bacı) oğlusuna mane olmaması, övladlarının belə on tabe olmasına mane olmaması, hətta onları təşviq belə etməsi, ağılın qəbul edə biləcəyi bir şey deyil. Kafir olan bir şəxs oğuluna; "Get əmin oğuluna iman et və ONA uy" deyib də özü də ruhi və cisimi bütün gücüylə öz dininin ən böyük düşməni olan birini möhkəmləndirib ONA köməkdə olurmu? Ey ağıl sahibləri ibrət götürün! Sünni və Şiə bütün üləmanın rəvayət etmiş olduğu üzrə Qureyş, Haşim oğullarına iqtisadi embarqo tətbiq edərkən Əbu Talib (ə.s), bütün Haşim oğullarıyla birlikdə Rəsulullah (s.a.a)a köməyə qaçdı, dörd il boyunca onu qorudu. Əbu Talib (r.ə), Rəsulullah (s.a.a)ın yatdığı bir sırada gəlir, ONU oyandırır, etibarlı bir yerə aparır, oğulu Əli (a.s)ı da ONun yerinə yatırdırdı. Beləcə Peyğəmbər (s.a.a)ı orada yatar görən düşmən, ONU öldürmək istəyincə Peyğəmbər (s.a.a)ın yerinə Əlinin fəda olmasını istəyirdi. Lütfən Allah üçün söyləyin, müşrik bir insan, peyğəmbərlik iddiasında olan və müşrikləri dəlalət əhli qəbul edən birini bu qədər ciddiliklə qoruyarmı? Qətiliklə qorumaz. Bu səbəbdən bütün bu fədakarlıqlar və ciddiliklər onun iman etdiyini göstərməkdədir. İbni Ebi'l- Hədid, Nehc'ul- Belağa Şərhisində, Sibt min Cevzi Tezkiredə (Məhəmməd min Sadın Təbəqə idindən, o da Vakididən canlı), Allame Berzenci Kitab'ul- İslamda (İbni Saddan canlı), İbni Asakir və digərləri də səhih sənədlərlə Məhəmməd min İshakdan Hz. Əli (a.s)ın belə buyurduğunu rəvayət etməkdədirlər: "Atam Əbu Talib (r.ə) vəfat edincə, Peyğəmbər (s.a.a)a xəbər verdim; Peyğəmbər (s. a. a) hönkür-hönkür ağladı və mənə belə buyurdu: "Get onu yu, kəfənlə, məzara burax, Allahı Təala onu əfv və rəhmət etsin." Allah xatirinə insaf üzrə hökm verin, İslamda kafir yuyunarmı? Kəfənlənərmi? Peyğəmbər (s.a.a)ın kafirlər üçün əfv və rəhmət dilədiyi deyilə bilərmi? Hətta deyildiyinə görə Peyğəmbər (s. a. a) günlərlə evindən çıxmadı və onun üçün Allahdan mərhəmət dilədi. Görəsən Peyğəmbər (s. a. a) öz Quranında Allah Təalanın belə buyurduğunu: "Şübhəsiz ki, Allah Ona şərik qoşmağı bağışlamayacaq. Bundan başqa olan (günahları )isə istədiyi kimsəyə bağışlayacaqdır. Allaha şərik qoşan şəxs əlbəttə ki, dərin bir azğınlığa düşmüşdür."[14] görməmiş ola bilərmi? Allahı Təala açıqca müşrikləri bağışlamayacağını söylədiyi halda Peyğəmbər (s. a. a) müşrik üçün bağışlanma diləyə bilərmi? Halbuki müşrik üçün rəhmət və üzr istəmək haramdır. Ayrıca yumaq və kefenlemek də Müsəlmanlara özgüdür. Kafirlər üçün caiz deyil. Bu səbəbdən Əbu Talib (r.ə) üçün bağışlanma diləməsi və Hz. Əli (a.s)a gedib yumasını və kefenlemesini əmr etməsi, Əbu Talib (r.ə)ın Allaha iman və təslimiyyətinin açıq-aşkar bir dəlilidir. Haqq və insaf gözüylə baxın! Sibt min Cevzinin Tezkire kitabını oxuyun və orada Hz. Əli (a.s)ın atası haqqındakı bu ağıs(n)ı oxuyun. Ey Əbu Talib, sən sığınanların sığınacağı, Düşənlərə rəhmət, qaranlıqlara işıq idin. Ölümünlə qoruma altında olanlar zəif vəziyyətə düşdü, Allahın rəhməti sənə nazil oldu, Və səni cənnətə apardı. Sən Peyğəmbər (s.a.a)ın ən yaxşı əmisi idin; Ona və dininə kömək etdin. Görəsən tövhid abidəsi Əli kimi birinin guya kafir birinə beləsinə ağı deməsi inanılacaq bir şeymi? Bütün bu dəlillər, Əbu Talib (r.ə)ın mömin olaraq öldüyünə dəlalət etməkdədir. Yoxsa Peyğəmbər (s. a. a) onun yuyunmasını, kəfənlənməsini, dəfn edilməsini istəməz, ona ağlamaz və bağışlanma diləməzdi. Halbuki Peyğəmbər (s. a. a) da yalnız Allah üçün sevər və yalnız Allah üçün buğz edərdi, dostluğu və düşmənliyi Allah için idi. Peyğəmbər (s. a. a), müşrik və isyankar birinə, əmisi olduğundan ötəri ağlamadı və rəhmət diləmədi. Şeyx: Əgər Əbu Talib (r.ə), Müsəlman idisə, niyə Həmzə, Abbas və digər qardaşları kimi iman etdiyini açıqlamadı? Dəvətçi: Şübhəsiz, Abbas, Həmzə və Əbu Talib arasında böyük bir fərq vardır. Çünki Həmzə bütün Məkkə əhlinin özündən qorxduğu cəsur və güclü biriydi. Əlbəttə onun açıqca İslama girişi, Peyğəmbər (s.a.a)ı düşmənlərin şərindən qorumuşdur. Amma Abbas Müsəlman olduğunu dərhal aşkar etmədi. Necə ki İbni Abdulbirr İstiabda belə rəvayət etməkdədir: "Abbas Məkkədə Müsəlman oldu, Amma xalqdan bunu gizlədi. Peyğəmbər (s. a. a) hicrət etmək istəyincə o da Peyğəmbər (s.a.a)la birlikdə getmək istədi. Amma Peyğəmbər (s. a. a) ona Məkkədə qalmasını buyurdu. Məkkədəki xəbərləri Peyğəmbər (s.a.a)a çatdırırdı. Bədir Gazvesinde kafirlər Abbası özü ilə gətirdilər, məğlub olunca Abbas da əsir düşdü. Hayber günü vəziyyət əlverişli olunca da iman etdiyini açıkladı." Şeyx Süleyman Belhi də Yenabi'ul- Meveddenin 56. babında Taberinin Zehair'ul- Ukba və Əbul- Noyabr İlahinin Fəzasılından canlı belə yazmışdır: "Elm əhli, Abbasın əvvəldən Müsəlman olduğunu bilməkdədir. Amma Abbas iman etdiyini gizləyirdi. Bədir günü Peyğəmbər (s. a. a) Abbasın öldürülməməsini əmr etdi. Çünki o istəmədən kafirlərin çətiniylə döyüşə qatılmışdı. Peyğəmbər (s. a. a) ilə hicrət etmək istədiyi halda Peyğəmbər (s. a. a) onun Məkkədə qalmasını və özünü məlumatlandırmasını istəmişdi. Əbu Rəfi, Abbasın İslamı seçib göstərdiyini xəbər verincə də onu azad buraxdı. Əbu Talibin İmanını Saxlamasının Səbəbi Amma Əbu Talib (r.ə), əgər iman etdiyini zahir etmiş olsaydı, artıq iş bitərdi. Çünki o zamanlar Peyğəmbər (s.a.a)ın bir kömək edicisi yox idi. Bu səbəbdən bütün Qureyş və Ərəblər Haşim oğulları əleyhinə kıyam edər və risaləti yox edərdi. Buna görə Əbu Talib (r.ə), iman etdiyini siyasət gərəyi saxladı. Onlardan görünərək Qureyşə mane olmağa çalışdı. Onlar da Əbu Talibə hörmət olaraq ciddi qərarlar almırdılar. Beləcə iman etdiyini izhar edə biləcəyi bir zamanı gözləyirdi. Necə ki də belə oldu, o həyatda olduğu müddətcə Peyğəmbər (s. a. a) könül rahatlığı içində vəzifəsini etdi. O, bisə idin 10. ilində vəfat edincə Cəbrayıl nazil olaraq belə ifadə etdi: "Məkkədən çıx, Əbu Talibdən sonra artıq sənə kömək edəcək kimsən yok." Şeyx: Görəsən Əbu Talib, Peyğəmbər (s. a. a) zamanında İslamı seçdiyini açıqlamış idimi və ümmət bunu bilir idimi? Dəvətçi: Bəli, bu bilinirdi. Bütün ümmət onun adını hörmətlə xatırlayırdı. Şeyx: Peyğəmbər (s. a. a) zamanında Müsəlman olduğu bilinirdisə, necə oldu da 30 il sonra uydurulan bir hədis yayıldı və açıq-aşkar gerçək itdi. Dəvətçi: Bu, İslamda qırılan ilk şüşə (itən ilk gerçək) deyil. Peyğəmbər (s. a. a) zamanında bir çox hadisə, bilindiyi halda sonradan uydurulan hədislərlə ortadan qalxmışdır. Hətta bir çox dini hökmlər belə illər keçdikdən sonra bəzilərinin nüfuzuyla dəyişmiş və başqa bir şəklə bürünmüşdür. Şeyx: O çoxlardan birini nümunə verərsinizmi? Dəvətçi: Vaxt dar olduğundan ötəri yalnız hamısından əhəmiyyətli bir mövzunu zikr etmək istəyirəm. Bu Quranda da iştirak edən muta nikahı və nisa həccidir. Qurani Kərimin hökmü və iki təriqətin ittifaqıyla muta Peyğəmbər (s. a. a) zamanında qanuni və məşhur bir əməl idi. Əbu Bəkir dövründə və Ömərin xilafətinin ilk illərində də ümmət arasında tətbiq olunurdu. Amma Ömər belə dedi: "Peyğəmbər (s. a. a) zamanında mövcud olan iki mut'ayı mən haram edirəm və edənləri cezalandıracağım." Yəni Allahın halalı, on üç əsrdir haram qılınmışdır. Ömərin bu sözü gücləndi və Qurani Kərimin Peyğəmbər (s.a.a)ın və səhabələrin açıq bəyanlarına baxmayaraq kor-koranə heç bir dəlil olmadan tətbiq olundu. Beləcə hər iki mövzu da təhrif edildi. İndi də Əhli Sünnə qardaşlar Peyğəmbər (s.a.a)ın bu gözəl sünnəsini və Allahın halalını Şiə Müsəlmanların bidəti olaraq adlandırırlar. Bu anda da Əhli Sünnə bunu qəbul etməməkdədir. Dəlillərini də bəyan edəcək olsaq yenə də rədd edirlər. Halbuki bu hər iki muta da Peyğəmbər (s. a. a) zamanında halal idi. Şəxsən xəlifənin öz deyimiylə Allahın bu halalı haram edildi. Quranda ifadə edilən, Peyğəmbər (s.a.a)ın həyatında tətbiq olunan və səhabələr tərəfindən də qəbul görən beləsinə açıq bir İlahi hökm, sizin mötəbər kitablarınızda da halal olduğu deyildiyi halda şəxsən Ömər tərəfindən heç bir ayə və hadisə dözmədən haram qılınmışdır. Bütün bunlara baxmayaraq siz Əbu Talib (r.ə)ın imanının küfrə necə çevrildiyinimi maraqlanırsınız? Şeyx: Siz milyonlarla Müsəlmanın, əsrlərdir Qurani Kərim və sünnəyə zidd əməl etdiyinimi söyləmək istəyirsiniz? Halbuki biz də bütün dünyada Sünni deyə bilinirik. Yəni Peyğəmbər (s.a.a)ın sünnəsinə bağlıyıq. Şiələr də Peyğəmbər (s.a.a)ın sünnəsindən üz çevirdiyi üçün Rafızi deyə adlandırılmışdır. [12] - Nisa/145. [13] - Məsələn: Əbul- Ferec, İbni Cezvi, son olaraq da böyük alim Seyid Məhəmməd min Axıl əl-Şiə bu mövzuda kitablar yazmışlar. [14] - Nisa/116. | |
| Views: 918 | Downloads: 0 | Rating: 0.0/0 | |
| Total comments: 0 | |
