Main » Files » Dəstəmaz-Namaz » Dəstəmaz-Namaz |
Səcdənin haqqı nədir? Həqiqi səcdə necə olur?
2013-12-16, 5:19 PM | |
Səcdənin haqqı nədir? Həqiqi səcdə necə olur? İmam Sadiq (ə) buyurur: "Allaha and olsun, o kəs ki, səcdənin haqqını verər və həqiqi səcdə edər, heç bir zaman ziyana düşməz. Baxmayaraq ki, ömrü boyu ancaq bir dəfə bu cür səcdə edibdirsə”. (Erfan) İslamda səcdənin xüsusi yeri vardır. Bütün ibadətlər içərisində səcdə kimi Allah Təalanın diqqətinə layiq ibadət olmamışdır. Allah dərgahında heç bir ibadət qəlb hüzuru ilə yerinə yetirilən səcdə qədər savaba, faydaya və mükafata layiq deyildir. Bütün şərtləri ilə yerinə yetirilən, təvazökarcasına və insanın bütün varlığını özündə cəmləşdirən səcdə, bəndənin kamalından xəbər verir. Səcdə - bəndəliyin, eşq və məhəbbətin nişanəsidir. Bəndə o zaman ki, səcdəyə gedir, demək istəyir ki, heç bir şey onun üçün mühüm deyildir. Ancaq Allahı görür, Allahı istəyir və Allahı çağırır. Səcdənin lüğətdəki mənası. Lüğət əhli, xüsusilə də Qurani-Məcidin təfsirçiləri və hədisşünasları – Əllamə Məclisi kimi - səcdəni belə mənalandırmışdılar. Allah Təalanın müqəddəs dərgahında təvazökarlığın və ibadətin son həddi. İstər iradə ilə yerinə yetirilsin, istərsə də cəbr və məcburiyyətlə olsun. Ancaq yer üzünün haradasında olursa-olsun, bitkilər iradəsiz öz Mövlalarına səcdə edirlər. Ancaq heyvanlar bitkilərdən bir sinif üstün olduqlarından, bitkilər kimi, ancaq daha mənalı şəkildə Allah Təalaya səcdə edərlər. İnsan kimi əql və dərrakə sahibləri bəzi orqanları onun iradəsindən asılı olmayaraq, səcdə edirlər. Buna onun dünyaya gəlməsini, qəlbinin vurmasını, qanın bədəndə dolaşmasını və ölümünü misal göstərmək olar. Ancaq iradə cəhətindən iki qrupdurlar. Onların bir qrupu mələklərdir ki, başdan-ayağa xataları yoxdur və bütün varlıqları ilə Allaha səcdə edərlər. Yəni öz Mövlaları qarşısında təvazökar və ibadətin son hədindədirlər. Heç bir zaman Həzrət Haqqın əmrlərindən boyun qaçırtmırlar. O biri qrup - insanlardır ki, iki tayfaya bölünürlər. Onların bir qrupu Həzrət Haqqın bəndəsi və əmrlərini yerinə yetirən, halal və haramına riayət edənlərdirlər. Bu cür insanları mömin, sadiq və saleh insanlar adlandırırlar və Quran bu cür insanları "sacidin” adlandırır. İnsanların başqa bir qrupu o insanlardır ki, Həzrət Haqqa itaət etməkdən boyun qaçırdırlar. Böyük bir bədbəxtlik ilə nəfslərinin istəklərinin dalınca gedirlər. Beləliklə, səcdə dedikdə yəni təvazökarlıq, səmimilik və Həzrət Haqqın əmrlərinə itaət etmək nəzərdə tutulur. Namazda edilən səcdə - bu mənanın kiçik formasıdır. Bəli, İslamda səcdəyə xüsusi əhəmiyyət verilmişdir. İnsan əvvəlcə özünə, sonra da kainatları, yeri, göyü və onun özünü Yaradana bir nəzər salsa və bu haqda təfəkkür etsə, Həzrət Haqq qarşısında təvazökarcasına səcdə yerinə yetirəcəkdir. Hədislərin birində deyilir: "Səmada bir mələk vardır və onun adı Həzqayildir. Onun on səkkiz min qüdrətli qanadları vardır. Onun bir qanadı ilə o biri qanadı arasında 500 mələk ili qədər yol vardır. Bir gün fikirləşir ki, ərşin yuxarısında görəsən nə vardır? Allah onun qanadlarının sayını iki dəfə artırır və ona uçmağı əmr edir. Mələk uçur və 20 min mələk ili qədər uçur, ancaq bir yerə gedib çatmır. Qanad və qüdrətini Allah yenə artırır. Allahın əmri ilə yenə uçmağa başlayır və 30 min mələk ili qədər yenə uçur və bir yerə çıxmır. Allah ona vəhy edir ki, əgər qiyamətə qədər bu cür uçsan, ərşin bir təbəqəsinə belə çatmayacaqsan. Qəflətən mələk fəryad çəkir: "Sübhanə Rəbbil-Əla və yəhəmdih””. Bəli, bu cür əzəmətə və bu qədər ərşə, yeddi səmaya, milyardlarla mələyə, cinə, insana malik olan Allah qarşısında əyil və səcdə et. Səcdə etmək o deməkdir ki, ey, torpaqdan yaradılmış insan, bu torpaqdan yaradılmamışdan qabaq heyvanların ayağının altındakı xalça rolunu oynayan torpaq idin. Səcdə zamanı özünün nədən yaradıldığına diqqət et və ayıl ki, torpaqdan yaranıb, ona da qayıdacaqsan. Qiyamət günü ondan qalxacaqsan. Ona görə təkəbbürü, kibr və xudbinliyi kənara qoy. Səcdə zamanı yadına sal ki, nütfədən baqşa bir şey deyildin. O, çirkili su ki, ondan yaranmısan, bir gün heç o da yox idi və Uca Yaradanın əmri ilə yaranmışdır. Mehriban Allah səcdənin mənəviyyat və həqiqətini bəndənin Allaha yaxınlaşması üçün səbəb qərar vermişdir ki, pak və saf qəlb, həsənələrə bürünmüş halda Ona tərəf yaxınlaşsın və qeyrisindən uzaqlaşsın. Peyğəmbəri-Əkrəm (s) Həzrət Haqdan hədis nəql edir: "O zaman ki, Mən möminin qəlbindən xəbər tuturam və bilirəm ki, o, Mənim bəndəliyimi sevir, Mənim itaətimdə sabit və möhkəmdir, onu xəlq olmuşların nəzərində əziz və möhtərəm edirəm. Ya onun zamini olaraq, Bizə möhtac olanlara: azlara, çoxlara, varlılara və yoxsullara, dünya və axirətə onun üçün sərəncam verərəm. Hər kim namazda Məndən başqası ilə məşğul olarsa, Məni yada salmaqdan qafil olar. Sanki mənə istehza edir, ancaq bilsin ki, özünü ələ salmışdır. Mənim rəhmətimdən uzaq olmağa bais olmuşdur. Həm də bilsin ki, Mən bu cür namazın həqiqətlərindən qafil və xəbərsizin adını ziyankarların divanına yazaram. Qiyamət günü onu ziyan əhli ilə məhşur edərəm”. Bəli, hər kəs istər namaz vaxtı, istərsə də ürəyindən keçən zaman təvazökarcasına və məhəbbətlə, qəlb hüzuru ilə Allaha baş əyərsə - böyük bir ibadət etmiş deməkdir və İmam Sadiqin (ə) buyurduğu kimi, bu cür insan heç bir zaman ziyana düşməz. Əksinə, Allaha yaxınlaşanlardan olar. /Deyerler.org/ | |
Views: 1630 | Downloads: 0 | Comments: 8 | Rating: 5.0/1 |
Total comments: 8 | |||||
|